W roku szkolnym 2008/09 81,62% uczniów objętych obowiązkiem szkolnym uczęszczało do publicznych szkół podstawowych i średnich I stopnia, natomiast 18,38% pozostałych uczęszczało do szkół prywatnych, w których ok. 85% budżetu stanowią środki przekazywane przez państwo.
Ustawodawstwo określa cele, ramową strukturę i sposób finansowania edukacji, a w niektórych wypadkach reguluje również sprawy związane z programami nauczania, egzaminami i zatrudnieniem. Ministerstwo Edukacji nadzoruje Folkeskole (ogólne kształcenie na poziomie szkoły podstawowej i średniej I stopnia) wspólnie z władzami lokalnymi.
W styczniu 2007 nastąpiła reforma struktury administracyjnej kraju. 14 dawnych hrabstw zostało zastąpionych przez 5 regionów, a część gmin uległa połączeniu i jest ich teraz 98. Po reformie instytucje edukacyjne poprzednio finansowane przez hrabstwa stały się samorządnymi instytucjami finansowanymi przez państwo. Odnosi się to do placówek zapewniających kształcenie ogólne na poziomie szkoły średniej II stopnia (Gymnasium i H0jere Forberedelseseksamen), programów społecznych i zdrowotnych (SOSU), jak i ośrodków kształcenia dorosłych (VUC). Ministerstwo Edukacji jest odpowiedzialne za kształcenie i szkolenie zawodowe.
Szkolnictwo wyższe działa pod nadzorem Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Kultury i Ministerstwa Nauki, Technologii i Innowacji. To ostatnie jest odpowiedzialne za jednolite studia na poziomie wyższym i programy badawcze. Za krótkie i średnie cykle kształcenia na poziomie wyższym odpowiada Ministerstwo Edukacji.
Ministerstwo Kultury jest odpowiedzialne za szkolnictwo wyższe w zakresie architektury, projektowania, sztuk wizualnych, muzyki, filmu, teatru i tańca, jak i kierunki studiów oferowane przez Królewską Szkołę Bibliotekarstwa i Technologii Informacyjnej.
Duński system akredytacji jest oparty na Duńskiej Ustawie o Biurze Akredytacyjnym dla Szkolnictwa Wyższego, której wdrażanie jest obowiązkiem Ministerstwa Nauki, Technologii i Innowacji. Głównym celem ustawy jest stworzenie systemu mającego na uwadze zapewnianie i dokumentowanie jakości i praktycznego nastawienia szkolnictwa wyższego na duńskich uczelniach.
Zgodnie z Ustawą o Akredytacji, Rada Akredytacyjna to szczególna jednostka podejmująca decyzje na temat akredytacji wszystkich programów studiów na uczelniach wyższych. Decyzje są podejmowane na podstawie raportów akredytacyjnych sporządzonych przez operatorów akredytacji.
W Danii istnieje dwóch operatorów akredytacji, którzy przewodzą procesowi akredytacji i przygotowują raporty akredytacyjne które są podstawą dla decyzji Rady Akredytacyjnej:
Dla uniwersyteckich programów studiów, które podlegają Ministerstwu Nauki, raporty akredytacyjne przygotowuje ACE Dania.
Dla uczelnianych programów studiów w obszarach nadzorowanych przez Ministerstwo Edukacji i Ministerstwo Kultury, raporty akredytacyjne przygotowuje Duński Instytut Ewaluacji (EVA).
Duński Instytut Ewaluacji (EVA) przeprowadza ocenę nauczania na wszystkich poziomach kształcenia. Instytut jest samorządną instytucją, która przeprowadza oceny zarówno z własnej inicjatywy jak i na zlecenie rządu, ministerstw i komitetów doradczych, a także władz lokalnych i placówek edukacyjnych. Ewaluacje obejmują zarówno publiczne placówki edukacyjne, jak i te prywatne, które otrzymują dofinansowanie z budżetu państwa.
Rada dla Ewaluacji i Rozwoju Jakości Kształcenia na Poziomie Szkoły Podstawowej i Średniej I Stopnia została utworzona przez Ministerstwo Edukacji z dniem 1 września 2006. Celem ustanowienia Rady było usprawnienie ewaluacji i poprawy jakości w Folkeskole. Wraz Radą powstało Biuro dla Ewaluacji i Rozwoju Jakości Kształcenia na Poziomie Szkoły Podstawowej i Średniej I Stopnia. Zadaniem biura było wprowadzenie ogólnokrajowych testów w Folkeskole i nadzorowanie gmin, które zostały zobowiązane do tworzenia rocznych raportów jakościowych. Każdego roku Rada musi złożyć raport w Ministerstwie Edukacji. Raport powinien zawierać streszczenie działań Rady wraz z sugestiami poprawienia jakości pracy Folkeskole.
Lokalne władze w Danii muszą publikować roczny raport jakościowy, który opisuje nauczanie w gminie, poziom nauczania w szkołach i kroki poczynione przez lokalne władze w celu ewaluacji jakości pracy szkoły. Sprawozdanie powinno zawierać także wnioski i ewentualne zmiany wprowadzone na podstawie wyników ostatniego raportu. Zadaniem Biura dla Ewaluacji i Rozwoju Jakości Kształcenia na Poziomie Szkoły Podstawowej i Średniej I Stopnia jest informować, oceniać i doradzać Ministerstwu Edukacji w sprawie poziomu nauczania i rozwoju pedagogicznego w Folkeskole wraz z wydajnością procesu dydaktycznego.
poleca:
