Prawną i polityczną odpowiedzialność za system edukacji ponosi islandzki Parlament, który wyznacza podstawowe cele systemu edukacji i administracyjne ramy jego funkcjonowania. Cały system edukacji, z wyjątkiem dwóch uczelni rolniczych nadzorowanych przez Ministerstwo Rolnictwa, podlega Ministerstwu Edukacji, Nauki i Kultury.
System edukacji został w dużej mierze zdecentralizowany zarówno pod względem zakresu zadań, jak i zakresu uprawnień decyzyjnych, co odzwierciedla ogólną tendencję w społeczeństwie islandzkim. Samorządy gminne odpowiadają za funkcjonowanie placówek przedszkolnych oraz szkół podstawowych i średnich I stopnia, natomiast władze państwowe prowadzą większość szkół średnich II stopnia i uczelni.
Organizacją kształcenia w Islandii zajmował się tradycyjnie sektor publiczny, w związku z czym w systemie szkolnym działa jedynie niewielka liczba placówek prywatnych. Niemal wszystkie szkoły prywatne otrzymują dotacje z funduszy publicznych.
Nie istnieje krajowy inspektorat oświaty, a ocena kształcenia i nadzór nad placówkami edukacyjnymi na wszystkich poziomach należą do zadań Ministerstwa Edukacji, Nauki i Kultury.