Norwegia

Edukacja przedszkolna dla dzieci poniżej 6 lat jest nieobowiązkowa. Począwszy od stycznia 2006 za edukację przedszkolną odpowiada Ministerstwo Edukacji i Badań. W tym samym roku weszła również w życie nowa ustawa przedszkolna. Programy przedszkolne są tworzone w oparciu o holistyczne podejście pedagogiczne, w którym podstawę pracy z dzieckiem stanowią opieka, zabawa i nauka. Plan ramowy zawiera wytyczne co do wartości, treści i zadań edukacji przedszkolnej. Placówki dla małych dzieci zapewniają opiekę dzieciom w czasie godzin pracy rodziców.

W związku z tym, że płatny urlop macierzyński trwa prawie rok jedynie nieliczni rodzice ubiegają się o miejsce w takiej placówce zanim dziecko skończy rok. W 2010 r. do placówek dla małych dzieci uczęszczało 89,3% wszystkich dzieci w wieku od roku do 5 lat (w tym 79% dzieci rocznych i dwuletnich, 96,5% dzieci w wieku 3-5 lat).

Władze lokalne są prawnie zobowiązane do zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc. Istnieje szerokie porozumienie społeczne na rzecz rozszerzenia sektora i zmniejszenia kosztów ponoszonych przez rodziców. W r. 2009 wprowadzono w życie nowelizację dotyczącą indywidualnego prawa do miejsca w placówce przedszkolnej dla dzieci powyżej roku.

Rodzice uiszczają miesięcznie opłaty zgodnie z zarządzeniami wydawanymi przez rząd norweski. Regulacje dotyczące maksymalnej wysokości opłat weszły w życie w 2004r. W roku 2011 maksymalna kwota opłaty za przedszkole wynosiła 2 330 koron norweskich, taka sama wysokość opłat obowiązywać będzie w roku 2012. Gminy są zobowiązane do wprowadzenia zniżek dla rodzeństw oraz rodzin o bardzo niskich dochodach (rodziny te mogą być również całkowicie zwalniane z opłat). Dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz dzieci objęte kuratelą opieki społecznej mają pierwszeństwo przyjęcia do placówek przedszkolnych, za co również odpowiadają władze gmin.

Dzieci posługujące się językiem mniejszości narodowych objęte są specjalnym rządowym wsparciem finansowym poprzez gminy, które organizują programy integracyjne, w tym wsparcie językowe.

Placówki prywatne stanowią 50% wszystkich instytucji. Zarówno publiczne jak i prywatne placówki są zobowiązane przestrzegać zaleceń ustawy przedszkolnej i planu ramowego. Placówki prywatne otrzymują wsparcie finansowe od państwa i z gmin.