Grecja

a) Etapy

Kształcenie jest obowiązkowe w wieku od 5 do 15 lat i jest podzielone na następujące etapy:

Jeśli uczeń posiada świadectwo ukończenia przedszkola, to do publicznej szkoły podstawowej przyjmuje się go ze względu na zamieszkanie w rejonie szkoły. Te same zasady dotyczą przyjęć do szkół średnich I stopnia, pod warunkiem, że uczeń otrzymał świadectwo ukończenia szkoły podstawowej.

Edukacja w Grecji we wszystkich publicznych szkołach podstawowych i średnich jest bezpłatna. Dotyczy to także kosztów transportu dzieci do szkół i zakupu podręczników, które są pokrywane z budżetu państwa. Rodziny mogą także wybrać dla dzieci szkoły prywatne, w których pobierane jest czesne. Podwyżki czesnego w szkołach prywatnych są negocjowane z Generalnym Sekretariatem Handlu.

c) Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć

Rok szkolny trwa 175 dni, od 11 września do 15 czerwca w szkołach podstawowych i do 31 maja w szkołach średnich I stopnia. Szkoły są na ogół czynne przez pięć dni w tygodniu, przez 35 tygodni w roku. Tygodniowy wymiar zajęć wynosi od 23 do 35 godzin lekcyjnych, przy czym liczba godzin zależy od klasy lub etapu kształcenia. Lekcja trwa od 40 do 50 minut. Liczba godzin lekcyjnych wynosi 25 godzin w tygodniu dla 2 pierwszych klas szkoły podstawowej, 30 godzin w 4 następnych latach nauki i 35 godzin w trzech latach edukacji na poziomie gimnazjum.

d) Wielkość klas/podział uczniów na klasy

Według regulacji prawnych w szkole podstawowej klasy mogą liczyć maksymalnie do 25 uczniów. W szkołach średnich klasy liczą 25 uczniów (plus minus 10%). Uczniów dzieli się na klasy według wieku. Szkoła podstawowa obejmuje sześć klas, a średnia I stopnia trzy. Wszystkie szkoły są koedukacyjne.

W szkole podstawowej lekcje wszystkich przedmiotów prowadzi jeden nauczyciel, ale takich przedmiotów jak wychowanie fizyczne, języki obce i muzyka uczą nauczyciele danej specjalizacji. W szkole średniej każdego przedmiotu uczy inny nauczyciel.

e) Programy i treści nauczania

Programy nauczania są opracowywane przez Instytut Polityki Edukacyjnej i zatwierdzane przez Ministerstwo Edukacji. Obecne Międzyprzedmiotowe Ramy Programowe dla kształcenia obowiązkowego i związane z nimi programy nauczania poszczególnych przedmiotów mają charakter interdyscyplinarny.

W szkole podstawowej krajowe programy nauczania obejmują następujące przedmioty: religia, język grecki, matematyka, historia, ekologia, geografia, przyroda, wiedza o społeczeństwie, wychowanie artystyczne (np. muzyka), dwa języki obce i wychowanie fizyczne. Program obejmuje także „elementy elastyczne” przeznaczone na prowadzenie tematów międzyprzedmiotowych oraz działania sprzyjające kreatywności.

Wyżej wymienione przedmioty (z wyjątkiem ekologii) są również obowiązkowe we wszystkich klasach szkoły średniej I stopnia. Do przedmiotów obowiązkowych w szkole średniej I stopnia należą również: starożytna greka, chemia, biologia, informatyka i technologie komputerowe, zajęcia z gospodarstwa domowego, technika i orientacja zawodowa.

Nauczyciele są zobowiązani realizować krajowe programy kształcenia oraz korzystać z zatwierdzonych podręczników do poszczególnych przedmiotów biorąc pod uwagę szczególne potrzeby danej klasy, także pod kątem stosowanych metod dydaktycznych. Na początku każdego roku szkolnego Instytut Polityki Edukacyjnej przygotowuje zalecenia dla nauczycieli dotyczące podejścia pedagogicznego i celów nauczania w zależności od przedmiotu nauczania. Podręczniki szkolne, opracowane zgodnie z kryteriami sformułowanymi w Międzyprzedmiotowych Ramach Programowych, są oceniane przez Instytut Polityki Edukacyjnej i przesyłane do Ministerstwa Edukacji w celu ostatecznej akceptacji.

f) Ocena, promocja i kwalifikacje

W szkole podstawowej ocena jest prowadzona przez nauczycieli w sposób ciągły. Oceny semestralne i roczne są opisowe oraz obejmują oceny wyrażone literami poczynając od trzeciej klasy szkoły podstawowej.

Uczeń jest promowany do następnej klasy, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to nieuzasadnione ze względu na niedostateczną frekwencję. Uczeń musi także powtarzać klasę z uwagi na negatywną ocenę jego pracy w klasach 3 i 4 (kiedy oceny D i poniżej dominują w końcowej średniej uzyskanej dla poszczególnych przedmiotów) oraz w klasach 4-5 (ogólna średnia poniżej 4.5 przy maksymalnej 10). Uczniowie kończący klasę szóstą szkoły podstawowej otrzymują świadectwo ukończenia szkoły podstawowej (Apolytirio Dimotikou), które uprawnia do rozpoczęcia nauki w szkole średniej I stopnia (Gymnasio).

Ocena w szkole średniej I stopnia ma charakter ciągły i opiera się na codziennej pracy w klasie, sprawdzianach pisemnych, zadawanych uczniom pracach oraz na wynikach egzaminów przeprowadzanych na zakończenie roku (Graptes Anakefalaoitikes Extaseis).

Promocja jest uzależniona od wyników w nauce. Główne kryterium to oceny uzyskane w grupach przedmiotów „A” i „B”. Grupa przedmiotów „A” jest ważniejsza od grupy przedmiotów „B” w procesie promowania ucznia. Grupa „B” obejmuje wychowanie fizyczne, sztukę i muzykę, ekonomię, technikę oraz orientację zawodową. Pozostałe przedmioty zaliczają się do grupy „A”.

Uczniowie, którzy otrzymali ogólne zaliczenie po ukończeniu trzeciej klasy, otrzymują świadectwo ukończenia szkoły (Apolytirio Gymnasiou), uprawniające do wstąpienia do szkoły średniej II stopnia.