a) Rodzaje kształcenia
Ogólnokształcące szkoły średnie II stopnia: Menntaskólar (licea ogólnokształcące przygotowujące do podjęcia studiów) Fjolbrautaskólar (szkoły średnie przyjmujące młodzież niezależnie od dotychczasowych wyników w nauce) |
Wiek: od 16 lat |
Zawodowe lub specjalistyczne szkoły średnie II stopnia: Idnskólar (szkoły zawodowe) Serskólar (specjalistyczne szkoły zawodowe) Fjolbrautaskólar (szkoły średnie przyjmujące młodzież niezależnie od dotychczasowych wyników w nauce) |
Wiek: od 16 lat |
Kształcenie ogólne trwa przeważnie cztery lata i kończy się egzaminem maturalnym. Kształcenie zawodowe ma zróżnicowaną długość, od jednego do dziesięciu semestrów, ale najczęściej trwa cztery lata.
Wszyscy uczniowie, którzy ukończyli kształcenie obowiązkowe, mają zagwarantowane w legislacji prawo do nauki w szkole średniej II stopnia, niezależnie od wyników uzyskanych w X klasie szkoły obowiązkowej. Istnieją przepisy regulujące kwestię naboru i warunki przyjęć uczniów w różnych profilach kształcenia. Nie pobiera się opłat za kształcenie, ale uczniowie wpłacają wpisowe i pokrywają koszty swych podręczników.
c) Programy i treści nauczania
Ramowy program nauczania jest przedstawiony w „Ogólnokrajowych wytycznych dotyczących programu nauczania”, wydawanych przez Ministerstwo Edukacji, Nauki i Kultury. W wytycznych określa się cele oraz całościową strukturę i treści poszczególnych przedmiotów i profili kształcenia. Istnieją cztery profile kształcenia: ogólny, zawodowy i artystyczny oraz krótki cykl kształcenia ogólnego. Kształcenie w poszczególnych profilach ma różną długość. W każdym profilu wyodrębnia się przedmioty obowiązkowe, przedmioty fakultatywne i przedmioty obowiązkowe do wyboru.
Wszystkie cykle kształcenia kończące się egzaminem maturalnym obejmują następujące przedmioty: język islandzki, języki obce, wiedza o społeczeństwie, przedmioty przyrodnicze, matematyka, umiejętności potrzebne w życiu codziennym i wychowanie fizyczne. W profilach zawodowych prowadzi się przedmioty ogólnokształcące oraz teoretyczne przedmioty zawodowe i praktyczne kształcenie zawodowe. W większości szkół stosuje się system punktowy, zgodnie z którym uczniowie otrzymują określoną liczbę punktów za zaliczenie każdego przedmiotu. System ten zapewnia pewną elastyczność jeśli chodzi o czas przeznaczany na naukę poszczególnych przedmiotów i termin ukończenia danego cyklu kształcenia.
d) Ocena, promocja i kwalifikacje
W islandzkich szkołach średnich II stopnia, niezależnie od rodzaju szkoły, na ogół przeprowadza się egzaminy na zakończenie każdego semestru. Przystąpienie do tych egzaminów jest warunkiem kontynuowania nauki i ukończenia danego cyklu kształcenia. Z niektórych przedmiotów nie przeprowadza się egzaminów na zakończenie semestru, a stopień wystawia się w takim przypadku na podstawie oceny ciągłej i zadanych uczniom prac. W szkołach ogólnokształcących, które kończą się egzaminem maturalnym, egzaminy są przeprowadzane przez poszczególne szkoły. Jednak Ustawa o szkołach średnich II stopnia z 1996 r. przewiduje centralnie koordynowane egzaminy maturalne z niektórych przedmiotów. Zgodnie z przepisami dotyczącymi centralnie koordynowanych egzaminów maturalnych z 2003 r. tymi przedmiotami są język islandzki, język angielski i matematyka. Przepisy te weszły częściowo w życie w 2004 r., ale zostały w pełni wdrożone dopiero w 2005 r. Zdanie egzaminu maturalnego stanowi generalnie warunek ubiegania się o przyjęcie na studia.
W szkolnictwie zawodowym ocena uczniów obejmuje zarówno ocenę ciągłą, jak i ocenę końcową na zakończenie każdego semestru. W przypadku tzw. zawodów certyfikowanych dany cech rzemieślniczy przeprowadza egzaminy czeladnicze. Wiele form kształcenia zawodowego kończy się uzyskaniem świadectwa uprawniającego do pracy na określonych stanowiskach.