Szkoły specjalne istnieją na poziomach od przedszkolnego do szkoły średniej II stopnia. Program nauczania i kwalifikacje uzyskiwane w tych szkołach są maksymalnie zbliżone do programów i kwalifikacji w szkolnictwie ogólnodostępnym, zaś metody nauczania są dobierane odpowiednio dla konkretnych problemów edukacyjnych (w większości są to upośledzenia umysłowe, fizyczne, wzrokowe lub słuchowe).
Na poziomie kształcenia obowiązkowego zakladni skola specialni może być utworzona dla uczniów ze średnim lub ciężkim upośledzeniem oraz złożonym upośledzeniem umysłowym, zaś zakladni skola prakticka dla uczniów z umiarkowanym upośledzeniem umysłowym. Uczniowie ci mogą kontynuować naukę w prakticka skola (poziom ISCED 2C) lub odborne ućiliste (poziom ISCED 3C) - dwóch rodzajach szkół średnich utworzonych dla uczniów z ograniczoną zdolnością nauki - lub w innych cyklach zawodowych na poziomie średnim II stopnia (poziom ISCED 3C) dla uczniów z umiarkowanym upośledzeniem umysłowym oraz dla tych, którzy nie ukończyli kształcenia średniego I stopnia.
Uczęszczanie do szkoły specjalnej wymaga rekomendacji specjalisty oraz zgody rodziców; 2,4% populacji nie uczestniczy w szkolnictwie ogólnodostępnym. Nowa Ustawa o edukacji kładzie nacisk na integrację.
poleca:
