Zgodnie z Ustawą o systemie edukacji, kształcenie nauczycieli na potrzeby wszystkich poziomów edukacji (oprócz szkolnictwa wyższego) obejmuje także kształcenie specjalistyczne oraz doskonalenie zawodowe.
Kształcenie nauczycieli odbywa się na uniwersytetach i politechnikach. Zdobycie tytułu magistra jest równoznaczne z osiągnięciem minimalnych kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu nauczyciela, zgodnie ze zmianami związanymi z wdrażaniem Procesu Bolońskiego.
Nauczyciele prowadzący zajęcia w przedszkolach oraz w I i II cyklu edukacji obowiązkowej kształcą się w Kolegiach Nauczycielskich (Escolas Superiores de Educaęao), które działają przy uniwersytetach i politechnikach. Nauczyciele zatrudnieni w III cyklu i w szkołach średnich II stopnia kształcą się na uniwersytetach.
Kształcenie specjalistyczne prowadzone przez uczelnie ma na celu przygotowanie studentów do zajmowania stanowisk zarówno nauczycielskich, jak i administracyjnych w ramach sektora edukacji.
Doskonalenie zawodowe jest jednakowe dla wszystkich nauczycieli na wszystkich poziomach edukacyjnych (oprócz szkolnictwa wyższego) i ma na celu poprawę jakości kształcenia.
Do wykonywania zawodu nauczyciela niezbędne są kwalifikacje zawodowe uzyskane na uniwersytecie lub politechnice uprawniające do nauczania danej grupy wiekowej lub na danym poziomie edukacyjnym. Kandydat musi również zdać test wiedzy i kompetencji, a także odbyć staż i uzyskać na jego zakończenie ocenę "dobry" lub wyższą. Ocena stażu uwzględnia pedagogiczne i dydaktyczne kompetencje kandydata.
Zatrudnianie nauczycieli w sektorze publicznym odbywa się poprzez krajowy system rekrutacji a kwalifikacje akademickie i doświadczenie zawodowe stanowią podstawowe kryteria selekcji. Wyróżnia się dwie kategorie nauczycieli - nauczyciel oraz starszy nauczyciel wykwalifikowany. Osoby należące do drugiej kategorii koordynują i oceniają pracę grupy pierwszej.
Nauczyciele zatrudnieni w sektorze publicznym posiadają status urzędnika państwowego.