Student NEWS - nr 13 - okładka
W numerze m.in.
 
Humor dnia
Stoi dwoch stojkowych na skrzyzowaniu. W pewnym momencie podjezdza jakis zagra-
niczny turysta i mowi cos do nich po niemiecku. Oni nic. Turysta usmiechnal się
i probuje po angielsku. Policjanci nic. Turysta ponawia probe, tym razem pro-
buje po francusku, pozniej po hiszpansku, nawet po rosyjsku - bez rezultatu.
Dal wiec za wygrana i odjechal.
Policjanci:
- Ty, Heniek, moze zaczniemy się uczyc jezykow obcych ???
- Po co ????? Zobacz ile ten ich umial i na co to mu się przydalo ?
.            

Zabawa w miłość

Nie opuszcza cię przekonanie, że wykonujesz swoją pracę idealnie, a inni mogliby ją tylko zepsuć? Wierzysz w swoją wyjątkowość? Denerwujesz się, gdy ktoś zwraca ci uwagę i krytykuje twoje działania? Zła wiadomość: wymienione objawy są typowe dla zaburzeń narcystycznych.

W mitologii greckiej Narcyz zakochał się w sobie, umarł z tęsknoty i zamienił się w kwiat. Badania empiryczne dowodzą, że mitologia rozmija się z aktualnym pojmowaniem zaburzeń narcystycznych. Współczesny narcyz jest opętany przez potrzebę skupiania na sobie uwagi innych. Psychoanalityk Heinz Kohut wyodrębnił termin "narcystyczne zaburzenia osobowości" dla opisania pacjentów przekonanych o własnym sukcesie, błyskotliwości czy wyjątkowości i mających trudności w przyjmowaniu opinii innych. Narcyzm pierwotny to naturalny etap w rozwoju dziecka, w którym nie może ono wyjść poza własną perspektywę. Trzylatek nie jest w stanie opisać, co zobaczy jego rówieśnik siedzący po drugiej stronie stołu. Narcyzm wtórny to objaw patologicznej miłości do siebie i swoich działań. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uważa, że dotyka on od 0,7 do 1 proc. populacji. Problemów nastręcza rozróżnienie między wysoką samooceną a zaburzeniami narcystycznymi. Dobre zdanie na swój temat różni się od ciągłej pracy nad własnym uwielbieniem. Zdaniem badaczy narcyzm jest skrajną wartością na kontinuum samooceny i ekstrawersji. Osoby narcystyczne są sympatyczne i otwarte, ale tylko wobec tych, którzy są widownią ich sukcesu. Aktywność narcyza skupiona jest na utrzymaniu wysokiego poczucia własnej wartości, nierzadko kosztem innych. W wyścigu do wszechwładzy nie ma on skrupułów w przywłaszczaniu sobie cudzych sukcesów i obwinianiu innych za swoje porażki.

Jedna ze sztandarowych rad poradników miłosnych brzmi: "Pokochaj siebie, a inni pokochają ciebie". Pewny siebie, dominujący, przekonany o własnej wartości kochanek to marzenie większości samotnych osób. Keith Campbell, Craig Foster i Eli Finkel sugerują, że na matrymonialnym rynku powinniśmy omijać ludzi o nadmuchanym poczuciu własnej wartości. Dowodzą, że osoby mające na swój temat opinię przesadnie pozytywną, graniczącą z narcyzmem, są zazwyczaj bardzo kiepskimi partnerami. Przedkładają dążenie do dominacji i przelotnej przyjemności nad długotrwały związek. "Kluczowy czynnik skłonności narcystycznych w relacjach z innymi to tzw. zabawa w miłość" - twierdzą badacze w artykule opublikowanym w "Journal of Personality and Social Psychology". I dodają: "To strategia charakteryzująca się unikaniem wszelkich zależności od partnera. By zachować autonomię i władzę, narcyz oszukuje i zdradza".

Relacje intymne budowane przez narcyzów posiadają charakter psychopatyczny. Mają za zadanie jedynie umocnić narcyza w przekonaniu, że jest pożądany przez innych. Idealnym rozwiązaniem są krótkotrwałe i intensywne relacje, w których nie trzeba ponosić kosztów związanych z zaangażowaniem i można korzystać z uroków namiętności. Ale jak mieć ciastko i zjeść ciastko? Po dłuższej znajomości uczucie narcyza osłabia przekonanie, że partner nie jest tak zdolny i wspaniały jak on.

Ponieważ narcyz czuje, że jest wyjątkowy, uważa, że zasługuje na więcej niż inni, na przykład na bardziej atrakcyjnego partnera i częstszy seks. Zakłada również, że partner gotowy jest współżyć z tak idealnym kochankiem na każde jego zawołanie. Jak wynika z najnowszych badań, taka mieszanka zachowań romantycznych może okazać się wybuchowa. Brad Bushman, Angelica Bonacci, Mirjam van Dijk i Roy Baumeister dowodzą, że agresja i dążenie do satysfakcji seksualnej u narcyzów może prowadzić do gwałtów. W jednym z eksperymentów badani oglądali film przedstawiający scenę przemocy seksualnej. Osoby narcystyczne oceniały film jako bardziej zabawny, interesujący i podniecający. Narcystyczni mężczyźni statystycznie częściej podzielali również przekonania gwałcicieli na temat "mitu odmowy". Ich zdaniem odmowa oznacza, że ofiara w głębi duszy może pragnąć kontaktu seksualnego, tylko wstydzi się lub boi do tego przyznać. Narcyzm wiąże się też z upatrywaniem winy za zdarzenie w działaniach ofiary.

W innym eksperymencie badacze udowodnili, że kobieta odmawiająca współżycia spotka się z większym naciskiem i większą karą za swoje zachowanie ze strony mężczyzny o skłonnościach narcystycznych. Uczeni ostrzegają, że narcyz, któremu odmawia się seksu, ma gotowe mechanizmy na usprawiedliwienie swojego gwałtownego zachowania.

Michał Parzuchowski
Doktorant na środowiskowych studiach prowadzonych przez SWPS i PAN.
Zajmuje się psychologicznymi konsekwencjami ujawniania informacji w Internecie.
Amator piłki nożnej i fotografii.

W lutowych "Charakterów":
Jakie pożytki mamy z psychologii
Kto i jak nami manipuluje
Dlaczego mózg wie więcej niż nasz umysł
Komu szkodzi pornografia
Kim są współcześni szamani
 
PRENUMERATA
Zapraszamy do skorzystania ze specjalnej oferty. Cena rocznej prenumeraty "Charakterów" dla studentów wynosi 65 złotych - to trzy egzemplarze gratis!
Informacje: prenumerata@charaktery.com.pl, tel. /041/ 34 34 180
Okładka