październik 2007 czerwiec 2007 maj 2007 kwiecień 2007 marzec 2007 luty 2007 styczeń 2007 grudzień 2006 listopad 2006 październik 2006 czerwiec 2006 maj 2006 kwiecień 2006 marzec 2006 luty 2006 styczeń 2006 grudzień 2005 listopad 2005 październik 2005 czerwiec 2005 maj 2005 kwiecień 2005 marzec 2005 luty 2005 grudzień 2004 październik 2004 listopad 2004 wrzesień 2004 maj 2004 kwiecień 2004 marzec 2004 luty 2004 styczeń 2004 grudzień 2003 październik 2003 czerwiec 2003 maj 2003 kwiecień 2003 marzec 2003 luty 2003 grudzień 2002 listopad 2002 październik 2002 czerwiec 2002

Kupujemy narty

 

Trochę teorii dla tych, którzy dopiero zaczynają.

Jak odczytać parametry nart, rodzaje nart i inne ważne informacje dla początkujących. Oto kilka pojęć, które pozwolą podjąć właściwe decyzje dotyczące doboru nart do własnych potrzeb. Jedno jest pewne, jeżeli zdecydujecie się na zakup nowego sprzętu, to będą to taliowane narty carvingowe.

 

Taliowana narta ma kształt zbliżony do kształtów kobiecych. Szerzej w biuście, wąsko w talii i potem znowu szerzej... Taliowanie narty to różnica szerokości pomiędzy najszerszym (okolice czuba) i najwęższym (okolice środka buta) miejscem na narcie. Jeżeli na przykład, w danych narty znajduje się parametr sidecut (taliowanie) = 49 mm to znaczy ze czub jest o 49 mm szerszy od środka.

 

Drugim ważnym parametrem jest promień skrętu. Krawędź narty carvingowej jest wycinkiem łuku okręgu o pewnym promieniu. Promień okręgu, który utworzy przedłużenie krawędzi to promień skrętu narty. Jest to wartość jedynie orientacyjna. Jeżeli narta posiada podany promień r=10m to nie znaczy wcale, że można na niej wykonywać tylko skręty o takim właśnie promieniu. Rzeczywisty promień skrętu narty carvingowej jest zmienny i powstaje z okręgu jaki wytworzy krawędź narty wygięta w skręcie. Jeżeli wygięcie narty jest niewielkie, czyli kąt zakrawędziowania ma małą wartość, wtedy promień skrętu jest duży. Przy ostrzejszej jeździe, głębszych wychyleniach i większym wygięciu narty promień jest najmniejszy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ostatnim ważnym parametrem jest flex, czyli sztywność wzdłużna narty. Niestety, nie ma w tym przypadku jednej, uniwersalnej skali. Każda firma ma swoją własną skalę i nikt jeszcze nie opracował tabel porównawczych flexu w numeracji różnych firm. Generalna zasada jest taka: narty o małym promieniu skrętu są bardziej miękkie a ze wzrostem promienia twardość wzrasta. Oczywiście nie jest to taka prosta zależność, ponieważ narty zawodnicze zawsze będą sztywniejsze od tych dla narciarzy rekreacyjnych.

 

Twardość poprzeczna nie jest podawana i sprawdzić ją można tylko próbując skręcać nartę „ręcznie”. Pozostaje jeszcze długość, ale tego chyba nie ma potrzeby wyjaśniać. 

Trudniejsza jest sprawa określenia sztywności narty. Najczęściej spotykanym określeniem twardości narty wśród wielu polskich narciarzy, jest odnoszenie się do skali firmy Atomic. Często słyszy się porównania w stylu „odpowiednik dziewiątki”. W nazwach większości modeli Atomica zawiera się cyfra określająca twardość np. SL:9 oznacza, że mamy do czynienia z nartą o współczynniku twardości 9. Skala zawiera się w granicach od 5 - narta bardzo miękka do 11 - narta najtwardsza. Trzymanie się takiej numeracji jest o tyle złudne, że ona określa flex wyłącznie w danych grupach nart. Najprościej jest to stwierdzić porównując narty o tym samym oznaczeniu z różnych kategorii. Na przykład wspomniana slalomowa Sl:9 jest zdecydowanie bardziej elastyczna niż jej racecarvingowy odpowiednik GS:9. Tak więc jednoznaczne określenie sztywności nart nie jest sprawą prostą.

 

Poniżej znajdziecie krótki opis przeznaczenia różnych kategorii nart. Samo nazewnictwo jest w tym przypadku sprawą bardzo otwartą i zmienia się co roku. Rotacja wśród kategorii jest spora i czasem ciężko się zorientować co do przynależności grupowej oraz przeznaczenia różnych modeli nart. Dodatkowo wśród producentów sprzętu też nie ma zgodności nazewnictwa grup.

 

 

Różne kategorie nart

 

Life ski (<>Soft carve; easy carve) - narty dla początkujących.

Miękkie, lekkie i niezbyt mocno taliowane. Bardzo często występują pod nazwą „półkarwingi” wymyśloną przez „znawców” sprzętu narciarskiego. Z pełną odpowiedzialnością stwierdzam, że coś takiego jak „półkarwingi” nie istnieje!!!!!

 

Allround - najbardziej popularna i najbardziej liczna kategoria. Obecnie w tej kategorii występują narty o skrajnie różnych właściwościach i przeznaczeniu. Od narty w stylu life ski do modeli zbliżonych parametrami do nart sportowych. Występują tu zarówno modele o parametrach zbliżonych do nart slalomowych jak i gigantowych. Chcąc poszukać wspólnych cech wszystkich nart allround można powiedzieć, że przeznaczone są dla spokojnie jeżdżących narciarzy, ceniących sobie komfort i pewność prowadzenia. Terenem na jakim powinno się używać tego typu nart są utwardzone stoki. A grupa docelowa to zarówno narciarze początkujący jak i zaawansowani.

 

Allmountain (cross carve; freeride 50/50) - kategoria nart dla tych, którzy chcą jeździć wszędzie czyli zarówno po utwardzonych stokach jak i poza trasami. Promień skrętu zawiera się pomiędzy 16 a 22 m, jest więc bardzo duży. Narty bardzo uniwersalne, ale przeznaczone wyłącznie dla bardzo dobrych narciarzy żądnych mocnych wrażeń.

 

Freeride - narty przeznaczone do jazdy po dziewiczym puchu w najbardziej niedostępnych wysokogórskich rejonach. Charakteryzuje je potężna budowa i ogromne wymiary (przykładowo 124/92/166 r 20 do 30 m długość około 190 cm). Taka budowa ułatwia nartom unoszenie się po delikatnym, lekkim puchu. Absolutnie nie należy ich stosować do jazdy po przygotowanych trasach. Grup docelowa: tylko najlepsi i najodważniejsi narciarze eksperci oraz zawodowcy freeride.

 

Freestyle (slope style) - cała grupa nart do uprawiania narciarstwa dowolnego, czyli skoków, tricków na różnego rodzaju skoczniach, jazdy w snowparkach, jazdy po muldach i różnych innych nietypowych zastosowań. Ich charakterystyczną cechą jest tak zwany twin tip czyli wywinięcie w górę obu końców ułatwiające jazdę do tyłu. Grupa docelowa to niewątpliwie narciarze eksperci i zawodowcy freestyle.

 

Shorties - ultrakrótkie nartki o długości nie przekraczającej 1m idealne do nauki i zabawy na utwardzonym stoku.

 

Skiercross (skicross) - to dość nowa grupa nart powstała po wprowadzeniu do kalendarza FIS konkurencji pod nazwą skiercross. Dyscyplina ta to nic innego jak wyścigi czterech zawodników na specjalnie przygotowanym torze (bandy, hopy, nierówności terenowe). A zasady, kto pierwszy ten lepszy. Znajdujące się na rynku narty sygnowane przynależnością do tej grupy charakteryzują się bardzo dużą stabilnością i znakomitym zachowaniem przy dużych prędkościach. Długości to od 160 do 180 cm, promienie od 15-19 m (te przeznaczone dla zawodników mają promień powyżej 21 m) Teren dla nich to utwardzone stoki a docelowa grupa: bardzo dobrzy narciarze, instruktorzy wielbiciele gigantowego skrętu i sporej szybkości, ceniący

w nartach uniwersalność.

 

Racecarve - młodsze rodzeństwo nart do slalomu giganta. Znakomite na bardzo twardym podłożu przy długim skręcie na dużej szybkości. Idealne do amatorskich zawodów gigantowych. Przeznaczone są dla narciarzy ekspertów o dużym zacięciu sportowym. Długości 160-180 cm promień od 14 do 19 m.

 

Slalom gigant (GS),  Slalom top (SL), Slalom performance, DH - przeznaczone dla zawodników i ekspertów

 

Race - do tej grupy należą podgrupy racecarve; SL; GS; DH.

 

 

tekst i zdjęcia: www.narty.pl