październik 2007 czerwiec 2007 maj 2007 kwiecień 2007 marzec 2007 luty 2007 styczeń 2007 grudzień 2006 listopad 2006 październik 2006 czerwiec 2006 maj 2006 kwiecień 2006 marzec 2006 luty 2006 styczeń 2006 grudzień 2005 listopad 2005 październik 2005 czerwiec 2005 maj 2005 kwiecień 2005 marzec 2005 luty 2005 grudzień 2004 październik 2004 listopad 2004 wrzesień 2004 maj 2004 kwiecień 2004 marzec 2004 luty 2004 styczeń 2004 grudzień 2003 październik 2003 czerwiec 2003 maj 2003 kwiecień 2003 marzec 2003 luty 2003 grudzień 2002 listopad 2002 październik 2002 czerwiec 2002

Działaj skutecznie - poznaj siebie

 

Przychodzimy na świat obdarzeni siłą do realizacji swoich marzeń i pragnień: z silną wolą, wiarą w siebie i miłością do siebie. Jednak ta zdolność i moc działania nigdy nie pozostaje taka sama przez całe życie, bowiem kształtuje ją wiele czynników, w tym przede wszystkim proces wychowania i bardzo różne doświadczenia życiowe.

 

Głównym źródłem tej siły jest jednak wiedza o samym sobie, świadomość własnych możliwości i wiara w siebie. Wiedza o sobie pochodzi zazwyczaj od innych, jest odzwierciedleniem tego, jak postrzegane są nasze działania i możliwości; a ludzie lubią – bywa, że zbyt pochopnie – nazywać nasze zachowania, szufladkować je i przylepiać etykietki.

 

Zazwyczaj podświadomość zaprogramowana jest na rejestrowanie ocen negatywnych, bowiem mało kto ma wysokie poczucie własnej wartości. Z badań wynika, że w Stanach Zjednoczonych, gdzie żyje chyba najwięcej ludzi pewnych siebie i świadomych własnej wartości, tylko 37 proc. ma wysokie poczucie własnej wartości, 30 proc. niskie, a pozostałych 33 proc. – niewysokie. Obserwacje pozwalają przypuszczać, że w Polsce jest znacznie mniej ludzi z wysokim poczuciem własnej wartości, a więcej z niskim, co daje negatywny efekt w wielu dziedzinach życia gospodarczego i społecznego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kluczem do skuteczności ludzkiego działania jest bowiem wizerunek własny: to jak siebie postrzegamy, na ile cenimy, szanujemy i...(tak!) podziwiamy, wyznacza granice naszych osiągnięć ­ tak w wymiarze osobistym, jak i społecznym. Ta projekcja często określa i przesądza o tym, co człowiek może, a czego nie może zrobić ­także w wymiarze kariery zawodowej.

A oto stwierdzenia powstałe w wyniku zaniżonego (najczęściej) poczucia własnej wartości: „Ta dziewczyna nawet na mnie nie spojrzy”, „Coś Ty, on jest dla mnie za przystojny!”, „Oni nie będą chcieli ze mną rozmawiać”, „Nie przyjmą mnie do tej pracy”, „Nie dam sobie rady na medycynie”, „Nie poradzę sobie z taką odpowiedzialnością”.

 

Podświadomość to ogromny magazyn pamięci, do którego wchodzi wszystko, z czym spotykamy się na przestrzeni życia; zarówno to, co pamiętamy, jak i to, czego nie jesteśmy w stanie odtworzyć w pamięci.

 

Brak poczucia własnej wartości sprawia, że pozwalamy innym na takie zachowania wobec nas, które są przejawem braku szacunku lub nawet naruszaniem naszej godności.

Poczucie własnej wartości to uświadamiany i podświadomy szacunek dla własnego ciała, emocji i przekonań oraz prawo do zachowania godności, a także doznawania szacunku ze strony innych osób. To świadomość swoich zdolności, umiejętności i zalet.

 

Niestety, częściej słyszymy określenia negatywne niż pozytywne. A bardzo trudno jest wydostać się z szufladki, do której wepchnęli nas rodzice, nauczyciele czy otoczenie. Do tego jeszcze mamy tendencję do dostrzegania w swoim życiu raczej niepowodzeń niż sukcesów. Wszystko to koduje się w naszej podświadomości.

Pamiętaj! Aby być lepszy i zmienić swój wizerunek, zmień swoje zachowanie!

 

Jak się zmienić?

Jeżeli pragniesz osiągać więcej, albo też z mniejszym wysiłkiem – zacznij świadomie oddziaływać na swoją podświadomość, programuj ją pozytywnie.

 

Jak to zrobić? Oto kilka ćwiczeń i zadań do wykonania, które mogą Ci w tym pomóc:

Przede wszystkim przestań mówić o sobie źle. Nie używaj żadnych słów, które podważają Twój wizerunek lub stawiają Cię w złym świetle. Nawet jeśli tak nie sądzisz, albo po prostu żartujesz, negatywne słowa kodują się w Twojej podświadomości, a wzmacnia je jeszcze słowo „ja”, którego domyślnie używasz mówiąc o sobie. Wszędzie, gdzie to możliwe, mów o sobie dobrze. Nie wywyższaj się ponad innych, ale nie bądź fałszywie skromny. Jeżeli uważasz, że robisz coś dobrze, mów o tym, dziękuj za uznanie i przyjmuj zadania związane z wykorzystywaniem tej zdolności. Nie bój się konfrontacji, udowadniaj swoją wiedzę. Nie obniżaj wartości swoich dokonań w celu uzyskiwania pochwał za „okolicznościową” spolegliwość. Naprawdę – Twoje poczucie własnej wartości jest dla Ciebie równie ważne jak ocena innych ludzi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sprawdź, ile pozytywnych informacji na swój temat jesteś w stanie napisać w ciągu 5 minut. Wypisz wszystko, co jest w Tobie dobre. Nie porównuj się z innymi, nie musisz być od nich w czymś lepszy, by uznać, że jesteś w tym dobry. Pisz o swoim wyglądzie zewnętrznym, o tym „co jest w środku”, a także o wyjątkowych, tylko Tobie właściwych cechach. Bez względu na to, ile pozytywnych informacji udało Ci się wypisać uzupełnij listę do 50. Pomoże Ci w tym następujący schemat: Wybierz trzy najważniejsze cechy własnego charakteru, na bazie których chciałabyś budować swoje życie.

 

Niech Cię docenią

Nie pozwalaj ludziom znieważać się i źle mówić o Tobie, nawet w żartach. Pewnych słów nie ma potrzeby w ogóle używać. Chwal innych, gdy tylko na to zasługują. W ten sposób nie tylko przyczynisz się do tworzenia miłej atmosfery i dobrego samopoczucia innych, ale sprawisz, że i Ty częściej będziesz słyszał dobre słowa pod własnym adresem.

Wyrażaj swoją wdzięczność przyjaciołom. Celebruj swoje sukcesy, zauważaj je. Powtarzaj: „Lubię siebie”. Nie rób nic wbrew swoim przekonaniom. Masz prawo do własnych zachowań i opinii, jeśli tylko nie krzywdzą one innych ludzi. Dotrzymuj danych sobie i innym ludziom obietnic. To bardzo zwiększa zaufanie do siebie i własnych działań. Ucz się, zdobywaj nowe umiejętności i dbaj o swój wygląd. To także pomoże Ci w pełnej akceptacji siebie.

 

Dlaczego? To wszystko powoduje, że wykonuje się pracę lepiej, jest się w nią bardziej zaangażowanym, skutecznym w realizacji powierzonych zadań i lubianym przez otoczenie, co w końcu zwykle przekłada się również na pieniądze. Doceniają nas wówczas klienci, współpracownicy i przełożeni. Najważniejsze jest jednak to, że robiąc to, co lubimy, jesteśmy szczęśliwsi. Dlatego trzeba wybierać pracę w zgodzie z własnymi zainteresowaniami. Kieruj się więc w wyborze zawodu przede wszystkim tym, co Cię pasjonuje. Warto brać pod uwagę potrzeby rynku i rady doświadczonych ludzi, jednakże w ostateczności trzeba słuchać „głosu swojego serca”. Jeśli już zdecydujesz, co naprawdę lubisz, wybieraj zajęcia i prace, które zbliżają Cię do realizacji tego marzenia. Masz duże szanse być w tym dobry, a najlepsi – w każdej dziedzinie – niezależnie od sytuacji na rynku zawsze będą mieli pracę, zaś żeby być najlepszym, trzeba lubić to, co się robi.

 

Twoje mocne strony

Nie zawsze wiemy, co chcemy robić. Żeby dokonać właściwego wyboru, warto przeprowadzić analizę własnych silnych stron i słabości, zrobić bilans, a także spróbować ustalić, czy słabości są efektem braku wiedzy lub umiejętności, czy też braku talentu. To istotna różnica, ponieważ pewnych rzeczy można się nauczyć, natomiast inne wymagają wrodzonych talentów, uzdolnień, predyspozycji.

Niektórzy uważają, że nawet zawód menedżera wymaga wrodzonych talentów. Wiele jednak z tego, co potrzebne jest menedżerowi, można się nauczyć. Nawet twórcze podejście do życia można ćwiczyć. Podobnie jest z innymi zawodami. Natomiast łatwiej jest wykonywać zawód, do którego predyspozycje ma się od dziecka. I zapewne znasz ludzi (a może sam taki jesteś), którzy już dziś wykazują się zdolnościami do zarządzania i kierowania.

 

Łatwiej jest znaleźć zatrudnienie w zawodach, których wymaganiom jesteśmy w stanie sprostać. Łatwiej będzie Ci również pisać życiorysy i listy motywacyjne oraz autocharakterystykę, gdy będziesz szukać pracy. Jeżeli wśród Twoich zalet są takie, jak przedsiębiorczość, operatywność, pomysłowość, niezależność, odwaga w podejmowaniu decyzji, wytrwałość w dążeniu do celu, umiejętność perswazji, łatwość nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, odpowiedzialność, zdolności organizacyjne – możesz także pomyśleć o założeniu działalności gospodarczej, o własnym biznesie, pracy na swój rachunek. Nie musisz więc szukać pracy, możesz ją stworzyć. Wiedz bowiem, że biznes stoi otworem także dla młodych ludzi.

 

Zastanów się przez chwilę jakie cechy pozytywne i umiejętności posiadasz - pomogą ci w tym poniższe pytania:

1. Jakie są Twoje naturalne talenty i zdolności?

2. Jakie umiejętności i kwalifikacje zawodowe udało Ci się zdobyć?

3. W czym jesteś naprawdę dobry?

4. W czym jesteś dobry, ale nie poświęcasz temu z jakichś powodów dostatecznie dużo czasu?

5. Jakie cechy Twojej osobowości uważasz za cenne?

6. Czy przeprowadzano z Tobą jakiś test uzdolnień? Czy znasz jego wyniki i zgadzasz się z tym opisem? Jakie Twoje talenty on ujawnił?

7. O jakich Twoich zdolnościach mówią koledzy, koleżanki?

8. Jakie talenty i zdolności zauważali u Ciebie nauczyciele?

9. Jakie były Twoje największe osiągnięcia? Czy zdobyłeś w czymś specjalne uznanie, wyróżnienie, nagrodę?

10. Czy lepiej czujesz się w kontaktach z ludźmi czy z przedmiotami?

11. Wolisz pracować sam czy w zespole?

 

 

Bądź świadom swoich słabości

Najczęściej słabości nie są trwałą niezdolnością czy brakiem talentu, ale jedynie efektem zbyt małego wkładu pracy nad samym sobą. Może więc warto zwiększyć wysiłek i nauczyć się czegoś lepiej, zamiast skreślić szansę na ciekawą pracę. Zarówno konkretne umiejętności, jak i cechy czy niedostatki charakteru, takie jak np. „brak silnej woli”, można ćwiczyć.  Odpowiadając na pytania, odpowiedzi potraktuj jako punkt wyjścia do doskonalenia samego siebie.

 

Odpowiedzi na te pytania pozwolą Ci przypatrzeć się sobie lepiej, także oczami innych.

1. Czego najbardziej nie lubisz robić? Dlaczego?

2. Jakie zajęcia są dla Ciebie trudne? Dlaczego?

3. Co sprawia Ci w nauce najwięcej trudności? Dlaczego?

4. W czym widzisz swoje słabości?

5. Jakich cech osobowości brakuje Ci najbardziej?

6. Co w Tobie krytykują Twoi koledzy i koleżanki?

7. Jakie słabości widzą w Tobie rodzice, wykładowcy ?

8. Czego się boisz? Dlaczego?