„Senność” to nowy film Magdaleny Piekorz, zdobywczyni Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film „Pręgi”. „Senność” to opowieść o ludziach, którym życie zaczęło przeciekać przez palce, którzy zapadli w rodzaj emocjonalnego letargu i choć żyją, nie żyją naprawdę. Znakomity młody pisarz dokonał niewłaściwego wyboru życiowej drogi brnąc w emocjonalna pułapkę, z której nie umie znaleźć wyjścia. Utalentowana aktorka cierpiąca na narkolepsję zamknięta w swym luksusowym domu podejrzewa męża o zdradę.
Wreszcie początkujący lekarz nie potrafi wydobyć się spod opiekuńczych skrzydeł rodziców i zacząć żyć na własny rachunek. Zbieg okoliczności sprawia, że drogi tych wszystkich ludzi przecinają się.
Każdy pod wpływem impulsu budzi się na nowo do życia, podejmuje kolejną próbę pójścia własną drogą, na której znów może zdarzyć się miłość, nienawiść, zdrada, śmierć… wszystko.
MAGDALENA PIEKORZ O FILMIE
„Senność” to opowieść o odkrzyżowaniach, a raczej niewczesnych przebudzeniach trójki bohaterów, z których każdy zapadł w rodzaj letargu. Żyją w katastrofalnych związkach i więdną, zamiast brać nogi za pas. Żadne z nich nie ma odwagi, by zmienić swoje życie, a jednocześnie każde ma świadomość, że dłużej życia bez zmiany nie zniesie.
Każda z historii rozgrywa się w innym środowisku. Bohaterami filmu są: młody lekarz, była aktorka i były pisarz, którzy zamiast realizować się w życiu, ulegli melancholii. Ich małomówność przeciwstawiamy gadulstwu i powierzchowności współczesnego świata. „Senność” to opowieść o potrzebie wolności i życia w zgodzie ze sobą.
Jedną z przestrzeni, w której rozgrywa się akcja filmu, jest biedna dzielnica miasta. Sposobem na życie mieszkającej tam, tzw. trudnej młodzieży, jest doskonalenie sztuki tańca breakdance. Aby wiarygodnie przedstawić subkulturę breakdancerów (przypisaną przedmieściom i „złym dzielnicom” na całym świecie), zaangażowaliśmy do filmu autentycznych ulicznych mistrzów tego tańca.
Film został zrealizowany długimi ujęciami. Aby wzmóc dramatyzm kluczowych scen, odwoływaliśmy się do montażu syntetycznego, zrywającego z chronologią zdarzeń.
W warstwie obrazowej film odwołuje się do kanonu ikonografii melancholijnej; wiele kadrów zawiera aluzje do znanych z historii sztuki alegorycznych obrazów i wizerunków melancholii (miedzy innymi Durer, Weiss, Rodin).
„Senność” jest drugim projektem grupy twórczej, która w 2004 roku zrealizowała film „Pręgi”.
poleca:
