Metropolitan Opera w kinie Muranów!

Obecnie sygnał z Metropolitan Opera (zwanej w skrócie Met) odbierany jest w Japonii, Kanadzie i siedmiu krajach europejskich

„The Los Angeles Times” opisał to wydarzenie jako „nową jakość w sztuce”.  Recenzje były entuzjastyczne. Teraz stworzony przez Met nowy wymiar sztuki mogą poznać także warszawscy melomani.

Metropolitan Opera to jeden z najsłynniejszych teatrów operowych świata. Znajduje się w Centrum Lincolna dla Sztuk Wykonawczych (The Lincoln Center for the Performing Arts), który to kompleks położony jest pomiędzy zachodnią 62. i 65. ulicą oraz alejami Columbus i Amsterdam. Jego historię tworzyli - i tworzą - najwięksi śpiewacy, dyrygenci, reżyserzy i scenografowie. Debiutował tu Enrico Caruso, sławę zdobywali Maria Callas, Renata Tebaldi czy Carlo Bergonzi, a za dyrygenckim pulpitem stawał sam Arturo Toscanini oraz Arturo Toscanini, Gustaw Mahler i wielu innych.. Scena gościła niemal wszystkie wybitne gwiazdy operowe. Debiut na deskach Met to marzenie wszystkich wykonawców, a spełnienie go otwiera drogę do międzynarodowej kariery. Nowojorskie spektakle to wydarzenia artystyczne nieprzeciętne zarówno pod względem wokalnym, jak i aktorskim. W przedstawieniach, reżyserowanych przez takie znakomitości, jak Franco Zefirelli czy Laurent Pally, biorą udział największe współczesne gwiazdy sceny operowej.

Metropolitan Opera to spełnienie największych marzeń nie tylko artystów, ale i… widzów, bo bilety na nowojorskie przedstawienia trzeba kupować z co najmniej kilkumiesięcznym wyprzedzeniem! W ubiegłym sezonie na transmitowane spektakle sprzedało się ponad 325 tys. biletów, a rekordowy pokaz – 24 marca 2007 – zgromadził ponad 60 tys. widzów.

Cena pojedynczego seansu – 50 zł, bilety już w sprzedaży.

22 listopada, godz. 19.00

Potępienie Fausta (La Damnation de Faust)

Hector Berlioz

(PREMIERA SEZONU 2008/2009)

Libretto - Almire Gandonnière, w oparciu o tłumaczenie Fausta Gothego autorstwa Gérarda de Nervala

Premiera światowa: Paryż, Opéra-comique, 6 grudnia 1846 r.

Zgnębionemu starością i rozczarowanemu życiem Faustowi Mefistofeles – wysłannik piekieł – przywraca młodość i ukazuje cudowności świata. Pomaga mu również uwieść piękną Małgorzatę. Faust szybko zapomina o dziewczynie, Małgorzata zaś, daremnie wyczekująca kochanka i w dodatku niesłusznie oskarżona o otrucie matki, zostaje wtrącona do więzienia. Dowiedziawszy się o tym, Faust prosi Mefista o pomoc w uwolnieniu kochanki. Zapłatą ma być dusza uczonego; Faust przystaje na to. Szatan porywa go więc w czeluści piekielne, a Małgorzatę, wolną już od cierpień i pokus, anielskie głosy wzywają do nieba.

Kierownictwo muzyczne: James Levine

Reżyseria: Robert Lepage

Występują: Marcello Giordani, Susan Graham, John Relyea

Pierwsze wykonanie Potępienia Fausta w Met miało miejsce w 1896 r. Anton Seidl – protegowany Wagnera - dyrygował francuską obsadą z Pol Plançon’em (bas) w roli Mefista na czele. Kolejne próby inscenizacji sztuki zostały podjęte w 1906 r. – w sześciu przedstawieniach zagrali Pol Plançon i Geraldine Farrar jako Małgorzata. Mimo, że inscenizacja zyskała pochlebne recenzje krytyki, sztuka spadła z afisza, aż do 1996 roku, kiedy to James Lavine dyrygował dwoma koncertami z udziałem orkiestry i chóru Metropolitan Opera w Carnegie Hall, W inscenizacji udział wzięli:  José van Dam, Anne Sofie von Otter i Giuseppe Sabbatini.

Nowa produkcja, w reżyserii Roberta Lapage, jest pierwszym wystawieniem sztuki w Metropolitan Opera od 1906 roku. 

24 stycznia, godz. 19.00

Orfeusz i Eurydyka (Orfo ed Euridice)

Christoph Wilibald Gluck

Libretto: Ranieri de’ Calzabigi

Premiera światowa: Wiedeń, Court Theatre, 5 października 1762 r.

Grecja, czasy mityczne. Zeus, wzruszony lamentem Orfeusza nad grobem zmarłej Eurydyki, za pośrednictwem Amora zezwala śpiewakowi zejść do krainy cieni i zabrać ukochaną na ziemię. Stawia tylko jeden warunek: Orfeuszowi nie wolno spojrzeć na Eurydykę przed przekroczeniem Styksu. Orfeusz, pamiętny warunku, idzie nie oglądając się za siebie, co widząc Eurydyka zaczyna wątpić w jego miłość i słabnie. Zrozpaczony odwraca się, a wtedy Eurydyka pada martwa. Nieszczęsny śpiewak zamierza popełnić samobójstwo, Amor jednak wytrąca sztylet z jego ręki i… raz jeszcze przywraca Eurydykę do życia.

Kierownictwo muzyczne: James Levine

Reżyseria: Mark Morris

Występują: Stephani Blythe, Danielle de Niese

Orfeusz i Eurydyka to jedno z najwcześniejszych przedstawień w historii Met: po raz pierwszy można je było usłyszeć na pojedynczym pokazie w Bostonie w 1885 r., po czym powróciło w sezonie 1891-92. Kolejny raz pojawia się w 1893 r. Wielkim admiratorem Orfeusza i Eurydyki był Arturo Toscanini, który wystawił operę ze świetnym amerykańskim śpiewakiem Louise Homerem (od 1909 do 1914 r.)

George Balanchine stworzył pełną tańca produkcję w 1936 szybko zastąpioną przez kolejną wersję w 1938 r.

Następne inscenizacje pojawiły się w roku 1955 i 1970.

Aktualna produkcja debiutowała w 2007r., dyrygował James Levine a w rolach tytułowych wystąpili: David Daniels i Maija Kovalevska

7 luty, godz. 19.00

Łucja z Lammermooru (Lucia di Lammermoor)

Gaetano Donizetti

Libretto: Salvadore Cammarano, na podstawie powieści Narzeczona z Lammermoor Waltera Scotta

Światowa premiera: Naples, Teatro San Carlo, 26 września 1835 r.

Szkocja, koniec XVI wieku. Dwa stare rody szkockie, Ashtonów i Ravenswoodów, od dawna dzieli nienawiść. Tymczasem Łucja, siostra lorda Ashtona, pokochała z wzajemnością Edgara Ravenswooda, śmiertelnego wroga swego brata. Ashton zamierza wydać siostrę za lorda Artura Bucklaw; wykorzystując wyjazd Edgara, przejmuje jego listy, wmawia siostrze zdradę ukochanego i w ten sposób nakłania do małżeństwa z wybranym przez niego mężczyzną. W dniu ślubu Łucji wraca Edgar, by prosić o jej rękę, lecz ujrzawszy, co się stało, oskarża narzeczoną o niewierność. Ze wzgardą odrzuca zaręczynowy pierścień i odchodzi. Zrozpaczona Łucja popada w obłęd; w małżeńskim łożu zabija lorda Bucklaw i sama umiera. Słysząc o jej tragicznym losie, Edgar popełnia samobójstwo.

Kierownictwo muzyczne: Marco Armiliato

Reżyseria Mary Zimmerman

Występują: Anna Netrebko, Rolando Villazon, Mariusz Kwiecień, Ildar Abrazakov

Łucja z Lammermooru miała swa premierę w Met 24 października 1883 r., w tytułowa rolę wcieliła się wszechstronnie uzdolniona aktorka Marcella Sembrich.

Francuska sopranistka Lily Pons debiutowała w tej roli w 1931 r. i zaśpiewała ją 92 razy, aż do 1958 roku. Nelmie Melba była Łucją 31 razy pomiędzy 1893 a 1901 rokiem.

W rolę Łucji wcielały się najwybitniejsze sopranistki świata, włącznie z wielką Maria Callas (7 przedstawień w 1956 i 1958 roku).

7 marca, godz. 19.00

Madame Butterfly (Madama Butterfly) 

Giacomo Puccini

Libretto: Giuseppe Giacosa i Luigi Illica, na podstawie sztuki Davida Belasco

Światowa premiera: Milan, Teatro alla Scala, 17 lutego 1904 r.

Nagasaki, 1900 rok. Pinkerton, porucznik amerykańskiej marynarki, mąż gejszy Cho-Cho-San, zwanej Butterfly, swego ślubu nie traktuje tak poważnie jak jego japońska żona. Wkrótce odpływa znów do USA. Cho-Cho-San wraz z ich małym synkiem oczekuje Pinkertona przez trzy lata. Nie ma od niego żadnej wiadomości, ufa jednak w jego wierność i uczciwość. Tymczasem Pinkerton w USA ożenił się ponownie, o czym Cho-Cho-San dowiaduje się od amerykańskiego konsula. Dziewczyna wierzy jednak, że dziecko pomoże jej odzyskać miłość Pinkertona, gdy ten znów przypłynie do Nagasaki. Porucznik przypływa razem z żoną Kate po to jedynie, by odebrać Cho-Cho-San ich synka. Nieszczęsna Butterfy żegna się z dzieckiem i popełnia harakiri.

Kierownictwo muzyczne: Patrick Summers

Reżyseria: Anthony Minghella

Występują: Cristina Gallardo-Domas, Marcello Giordani

Premiera Madama Butterfly w Met odbyła się w 1907 roku, na widowni siedział sam Puccini, a w główne role wcielili się Enrico Caruso i Geraldine Farrar. Mimo, iż Puccini uważał, że Ferrar ma za słaby głos do tej roli, artystka śpiewała ją z ogromnym sukcesem 139 razy przez kolejne 15 lat. W 1922 r. Joseph Urban stworzył wersję, która była wystawiana przez następne 36 lat. Po zakończeniu II wojny światowej Madama wróciła na scenę Metropolitan Opera w 1946 r. – w głównej roli występowały Licia Albanese (72 przedstawienia) i Dorothy Kirsten (68 przedstawień). Kolejne wersje sztuki przyniosły sławę takim gwiazdom jak: Renata Scotto, Teresa Stratas, Pilar Lorengar, Martina Arroyo, Raina Kabaivanska, Leontyne Price, czy Diana Soviero.

9 maja, godz. 19.00

Kopciuszek (La Cenerentola)

Gioachino Rossini

(PREMIERA SEZONU 2008/2009)

Libretto: Jacopo Ferretti

Światowa premiera: Rzym, Teatro Valle, 25 stycznia 1817 r.

Włochy, XVIII wiek. Zubożały, ale pyszny baron Don Magnifico chce wydać jedną ze swych dwóch córek za księcia Ramireza, który właśnie poszukuje żony. Don Ramirez wysyła doń na zwiady swego doradcę, który wraca oczarowany… pasierbicą Don Magnifica, skromną i przez wszystkich w domu pomiataną Angeliną, zwaną Kopciuszkiem. Książę pragnie sam potajemnie sprawdzić jego informacje. Zamienia się strojem ze swym lokajem Dandinim i w przebraniu poznaje prawdziwe uczucia i charaktery dziewcząt. Zakochuje się z wzajemnością w Angelinie, po czym odrzuca incognito i, ku rozczarowaniu i wściekłości Magnifica, poślubia Kopciuszka. Oboje wybaczają Don Magnificowi i jego córkom dawne winy i zapraszają całe towarzystwo na zamek.

Kierownictwo muzyczne: Maurizio Benini

Reżyseria: Cesare Levi

Występują: Elīna Garanča, Lawrence Brownlee, Simone Alberghini, Alessandro Corbelli, John Relyea.

Premiera Kopciuszka w Metropolitan Opera miała miejsce w 1997 roku, pod kierownictwem Jamesa Levine w głównych rolach pojawiły się największe gwiazdy: Cecilia Bartoli, Ramón

Vargas, Alessandro Corbelli. Opera była wznawiana wielokrotnie a w głównej roli pojawiały się tak znane śpiewaczki jak: Olga Borodina, Sonia Ganassi, czy Jennifer Larmore.