10 listopada 2006r. do kin w całej Polsce trafi "Śmierć człowieka pracy" film w reżyserii Michaela Glawoggera. Podziwiany i nagradzany na całym świecie, prezentowany na tegorocznym Festiwalu Planete Doc Review został przez polskich krytyków uznany za jeden z najlepszych obrazów Festiwalu. "Świetny wizualnie", "wyrafinowanie piękny", "wstrząsający esej filmowy", "szokujący" - tak krytycy polscy pisali o filmie Michaela Glawoggera.
Dystrybutorem filmu jest Against Gravity Sp.z o.o.
Nie ma już człowieka pracy. Pozostał robotnik - ktoś gorszy, ktoś, komu się nie udało. Ktoś, komu praca nie daje godności, lecz ją odbiera.
Przyzwyczajeni do wygodnego życia, coraz częściej zapominamy, jak ciężką pracę może wykonywać człowiek. Rezygnując z odautorskiego komentarza reżyser "Śmierci człowieka pracy" w wysmakowanych obrazach (zdjęcia Wolfganga
Thalera) rejestruje nieludzki wysiłek współczesnych zapomnianych bohaterów.
Niezwykłe zdjęcia oraz muzyka sprawiają, że "Śmierć człowieka pracy" to monumentalne, nasycone emocjami dzieło.
Dzisiejszym robotnikom nie towarzyszą pochwalne pieśni. Mogą jedynie wspierać się nawzajem pocieszeniem, że praca, nawet ponad siły, jest lepsza, niż żadna.
Grupa ukraińskich mężczyzn całymi dniami naraża życie w nieczynnych, grożących zawaleniem biedaszybach. W Indonezji robotnicy pracujący przy wydobyciu siarki wdychają gorące, trujące opary nad kraterami czynnych wulkanów. Droga w dół to równie wielkie ryzyko. Krew, ogień i potworny smród
- rzeźnia w Nigerii to piekło na ziemi. Gołymi niemal rękami Pakistańczycy wydzierają starym statkom kawałki metalu. Chińscy hutnicy ze strachem postrzegają siebie jako ginący gatunek.
Ukraina, Indonezja, Nigeria, Pakistan, Chiny - "Śmierć człowieka pracy" to pięć portretów ciężkiej fizycznej pracy w zmechanizowanym świecie 21. wieku coraz mniej widocznej.
"Reżyserowi nie towarzyszy żadna ideologia - w sposób wyrafinowanie piękny ukazuje wielką armię współczesnych pariasów - ich obyczajowość, zabawy zamieniające chwilami pracę w karnawał oraz nieoddzielne od pracy rytuały i modlitwy." Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza
"We wstrząsającym eseju filmowym 'Śmierć człowieka pracy' Michael Glawogger pokazuje XXI wiek z perspektywy upadłego etosu pracy fizycznej. To praca, która degraduje, odbiera godność. Dzieło Glawoggera to film niezwykle dynamiczny, miksujący w rytm muzyki Johna Zorna materiały archiwalne i współczesne." Anita Piotrowska, Tygodnik Powszechny
"Szokujący". Jerzy A. Rzewuski, Wprost
Nagrody i Festiwale: MFF w Wenecji, MFF w Toronto, Planete Doc Review w Warszawie 2006, MFF w Kopenhadze (Grand Prix), MFF w Londynie (Nagroda Giersona), MFF w Leipzig (Nagroda FIPRESCI), Nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej 2005.
MFF San Francisco ( Golden Gate 2006)
poleca:
