Wielowarstwowy i wielowątkowy obraz Stambułu dawnego i współczesnego. Orhan Pamuk opowiada o swoim życiu, które nierozerwalnie splotło się z tym miastem, a jednocześnie pełni rolę cicerone oprowadzającego czytelnika po zakamarkach, krętych uliczkach, skromnych sklepikach, miejscach opuszczonych i zapomnianych, peryferiach nie odwiedzanych przez turystyczną gawiedź.
Będą tu i niedzielne wycieczki nad Bosfor, i rodzinne słuchanie audycji radiowych w zimowe wieczory, i zakupy na tłumnym Beyođlu, i babka przyjmująca rankiem gości w pościeli nad gazetą i filiżanką kawy po to, by popołudnie spędzić na partii bezika lub – o zgrozo! – pokera. (Gry karciane zostały wkrótce potem w Turcji zakazane jako rozrywki natury hazardowej).
Anna Polat, tłumaczka Śniegu
poleca:
