Interesująca analiza fenomenu Polskiej Kroniki Filmowej, będąca próbą umiejscowienia lubianego przez widzów i cenionego przez władze „tygodnika aktualności” w systemie propagandowym PRL. Autor bada ewolucję stylu Kroniki, wyznaczanego przez polityczne przełomy, a oscylującego między rejestracją i kreacją rzeczywistości, dokonywaną na potrzeby władzy. Wskazuje też na siłę oddziaływania PKF na świadomości odbiorców.
poleca:
