Człowiek, którego brano za kogoś innego

Imię i nazwisko, wiek, zawód: nieznane… Znaki szczególne: brak. Człowiek bez właściwości? Nawet sąsiedzi nie wiedzą, kim jest ten człowiek o tak przeciętnej fizyczności. Ma oczy, uszy, nos, dwie ręce i nogi. Lecz to za mało, by przejść niezauważonym. Nie wiedzieć dlaczego ludzie biorą go cały czas za kogoś, kim nie jest: hydraulika, prezentera pogody, byłego więźnia…


Kim tak naprawdę jest ten idealny sobowtór?

Zabawna, groteskowa powiastka o tożsamości człowieka i o tym, w jak wysokim stopniu kształtują ją inni ludzie. W klimacie Kafki i Camusa.

Joël Egloff
Człowiek, którego brano za kogoś innego
przeł. Krystyna Rodowska

Komentarze
Polityka Prywatności