Słońce, możliwość, radość
Książka ukaże się w koedycji z "Tygodnikiem Powszechnym". Słońce, możliwość, radość to kolejna eseistyczna książka Michała Pawła Markowskiego, laureata Nagrody Kościelskich z roku 2000 za zbiór esejów Anatomia ciekawości. Prywatne miesza się tu z publicznym, a rozważania o sztuce, literaturze i fotografii z bardzo osobistą narracją.
Tytułowe kategorie odnoszą się do afirmacji doświadczenia estetycznego w najszerszym zakresie. Nie ma tu granicy między oglądaniem obrazów Bacona i Hoppera w muzeach czy zdjęć Cartier-Bressona a radosnym, zmysłowym doświadczaniem rzeczywistości. Intelekt nie spycha na dalszy plan cielesnego uwikłania w egzystencję, lecz stara się za nim, w miarę swoich sił, podążać. Książka zaczyna się od autobiograficznej opowieści o czytaniu, kończy zaś na odkryciu Ameryki. Choć nie jest to dziennik z podróży w sensie ścisłym, rejestruje podróże autora, zarówno te odbywane w wyobraźni i na piśmie, jak i te realne (Waszyngton, Tanger), podróże między wiekiem dziecinnym i dojrzałym i te między Europą a Ameryką. Jest to - jak powiada autor - egzystencjalny raptularz, w którym sztuka muzeów, sztuka opowieści i sztuka życia splatają się w mocny węzeł.
Michał Paweł Markowski (ur. 1962) - krytyk literacki, literaturoznawca, tłumacz i eseista, professor Uniwersytetu Jagiellońskiego, a obecnie szef Katedry Języka Polskiego i Literatury na University of Illinois w Chicago. Autor kilkunastu książek, w tym zbiorów esjów: Anatomia ciekawości (1999; Nagroda Kościelskich), Występek: eseje o pisaniu i czytaniu (2001), Pragnienie i bałwochwalstwo (2003), Nieobliczalne (2007), Życie na miarę literatury (2009). Znawca twórczości Barthesa, Gombrowicza, Derridy, Schulza, Prousta, Witkacego, Nietzschego i Leśmiana. Dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada w Krakowie. Stały współpracownik "Tygodnika Powszechnego". Cyklista i pływak.
poleca:
