Ingeborg Bachmann (1926-1973) i Paul Celan (1920-1970) to dwie wybitne indywidualności powojennej literatury niemieckojęzycznej. Ich korespondencja, zgodnie z życzeniem spadkobierców, miała ukazać się dopiero w 2013 roku. Nieoczekiwanie pozwolenie na druk listów obojga poetów przyszło wcześniej i opublikowana w wydawnictwie Suhrkamp w 2008 roku książka stała się literacką sensacją.
Do rąk czytelników trafił nie tylko wyjątkowy dokument powojennego życia intelektualnego, ale przede wszystkim poruszająca historia intymnego związku, który do tej pory był – również dla badaczy literatury – wielką tajemnicą.. Czas serca, jak słowami Paula Celana została nazwana ta książka, to opowieść o trudnej miłości, o rzadkich chwilach szczęścia, zwątpieniu, rozpaczy i wyobcowaniu, a także o przejmujących życiowych losach obojga poetów, zakończonych w obu przypadkach tragiczną śmiercią. Paul Celan pożegnał się z życiem w 1970 roku poprzez samobójczą śmierć w Sekwanie, trzy lata później Ingeborg Bachmann usnęła w swoim rzymskim mieszkaniu z papierosem w łóżku. Zmarła kilka dni później wskutek wywołanych pożarem oparzeń.
„Taka ksiązka ukazuje się tylko raz na kilkadziesiąt lat”
Helmut Bottiger ( Deutschlandradio)
poleca:
