Jakby nigdy nic

Zbiór refleksyjnych wierszy o miłości, przemijaniu, relacjach z bliskimi. Poeta kreuje wrażenie, że dopuszcza czytelnika do swoich najbardziej intymnych tajemnic – ale to tylko złuda, bo nie o sobie opowiada, ale o przeżyciach, których doświadczamy wszyscy.

Tomasz Jastrun (1950) – poeta, prozaik i publicysta. Wydał wiele tomów wierszy, a ostatnie to Tylko czułość idzie do nieba, Powitania i pożegnania. Jest autorem kilku książek reportażowych m.in. Zapiski z błędnego koła, reportaży dotyczących „Solidarności” i stanu wojennego, W Złotej klatce o podróży po Stanach Zjednoczonych i polskiej emigracji. Jako prozaik zadebiutował zbiorem opowiadań Gorący lód, opublikował też zbiór felietonów Gra wstępna i powieść Rzeka Podziemna. Wieloletni felietonista paryskiej „Kultury”, gdzie pod pseudonimem Witold Charłamp pisał Dziennik zewnętrzny. W latach 70. i 80. związany z opozycją demokratyczną. Redaktor podziemnego „Wezwania”. Był stałym współpracownikiem „Ex Librisu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”, „Elle”, „Twojego Stylu”, „Dziennika Łódzkiego”, „Rzeczpospolitej”, „Architektury” oraz szwedzkiego „Moderna Tider” i „Dagens Nyheter”. Obecnie pracuje w miesięczniku „Zwierciadło”. Pisze także co tydzień feleton na ostatnią stronę „Newsweeka”. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Fundacji Roberta Gravesa, Fundacji Kościelskich, Nagrody Kulturalnej NSZZ „Solidarności”, nagrody Dziennikarzy Niezależnych im. A. Słonimskiego, nagrody literackiej paryskiej „Kultury”.

Komentarze
Polityka Prywatności