Książek poświęconych zarządzaniu jest bardzo dużo. Właśnie ukazała się nowa, pod lakonicznym tytułem „Zarządzanie”. Jest to podręcznik akademicki – praca zbiorowa czternastu autorów pod redakcją naukową dr hab. Mirosława Kugiela. Podręcznik stanowi kompendium wiedzy z zakresu zarządzania. Publikacja wyróżnia się przystępnym językiem, pozwalającym na szybkie przyswojenie potrzebnej wiedzy. Została ona wydana staraniem Wyższej Szkoły Promocji w Warszawie.
Książka jest podzielona na części „Podstawy zarządzania”, „Nauka o organizacji” i „Zarządzanie strategiczne”. Czytelnik ma możliwość zapoznać z teorią zarządzania i jej ewolucją, poznać problematykę podejmowania decyzji, zarządzania zasobami ludzkimi, motywowania pracowników, komunikowania się w organizacji, zarządzania wiedzą oraz etykę w zarządzaniu. Publikacja zajmuje się także istotą organizacji i zagadnieniami dotyczącymi struktury organizacji. Interesujące są też rozdziały poświęcone strategii zarządzania organizacjami, analizie strategicznej i planowaniu strategicznemu.
Podręcznik adresowany jest przede wszystkim do studentów I i II stopnia studiów kierunku „Zarządzanie”. Każdy rozdział podręcznika kończy się pytaniami problemowymi, a na końcu książki zamieszczono słownik pojęć. Ze względu m.in. na strukturę i układ treści jest także doskonałym materiałem do wykorzystania przez kadrę akademicką podczas realizacji wybranych zajęć dydaktycznych.
„Teoretycznie można by wykorzystywać książki o zarządzaniu jakie napisano kiedyś.” – Mówi Juliusz Bolek jeden z autorów książki. – „Jednakże ta dziedzina cały czas się rozwija, a zatem konieczne są uaktualnienia. Tak jest chociażby w przypadku tematu mojego artykułu naukowego poświęconego planowaniu strategicznemu. W zakresie tego zagadnienia w ostatnim okresie bardzo wiele się zmieniło. Olbrzymia dynamika zmian jest rzeczą charakterystyczną dla XXI wieku. Rośnie konkurencyjność, spowodowana m.in. przez Internet, który stworzył ze świata małą wioskę. To są przyczyny, dla których planowanie strategiczne w ujęciu zeszłego wieku jest już anachronizmem, a to oznacza, że należy poszukiwać zupełnie nowego podejścia do tej problematyki.”