"Lustra miasta" Elif Şafak
Trzy państwa: Hiszpania, Italia, Imperium Osmańskie. Trzy religie – katolicyzm, islam, judaizm. Miłosny trójkąt… Powieść o namiętnej miłości i równie namiętnej religijności. Elif Şafak przygotowywała się do jej napisania, studiując pisma żydowskiego kabalisty Sabbataja Cwi, uznawanego przez długi czas za Mesjasza oraz źródła historyczne dotyczące XVII wiecznego Stambułu.
Ilekroć ogarnia mnie zniechęcenie, przypominam sobie, po co tu przyjechałem. Powtarzam to niestrudzenie, raz po raz, by przegnać z umysłu wszelkie wątpliwości: "Przybyłem do Miasta Luster, gdyż jestem częścią opowieści, spisanej jeszcze przede mną. Znalazłem się w Mieście Luster, by dowiedzieć się, kim jestem". Odkąd tu przyjechałem, z rzadka opuszczam dom. Raz przepłynąłem łódką na drugą stronę. Kilkakrotnie wcześnie rano przemierzyłem bezludne ulice Hasköy. I tyle. Raz wrzuciłem kamień do słynnej studni w dzielnicy położonej na wzgórzu nad Złotym Rogiem. Oparłem się potem o cembrowinę i długo nadsłuchiwałem, czy z głębi dobiegnie jakiś dźwięk. Ale nie usłyszałem odgłosu kamienia ani wpadającego do wody, ani uderzającego o ziemię… Jakby kamień rozpłynął się, zanim dotarł na dno studni, jakby wyparował w połowie drogi. Ta studnia przyprawiła mnie o dreszcz. Czy tylko ona? Całe to miasto mnie przeraża. Nie jest podobne do niczego, do żadnego innego miejsca na ziemi. Ludzie biegają w popłochu, na ulicach panuje chaos. Czekam w napięciu, w każdej ujrzanej twarzy staram się wyczytać oznaki zbliżającego się końca świata. Kto wie, może to ja jestem dziwakiem. Wyrosłem w strachu, zawsze się czegoś albo kogoś bałem, i dlatego to miasto tak mnie przeraża. Ale jednego wciąż nie rozumiem. Co w nim - dla mnie pachnącym obcością - tak urzekło mojego ojca? Czemu wybrał właśnie je? I dlaczego nazwał je Miastem Luster?
Madryt, XVII wiek. W rodzie Pereirów, który dwa pokolenia wcześniej opuścił Portugalię i osiadł na hiszpańskiej ziemi,
zawód medyka był świętym dziedzictwem przekazywanym synom przez ojców.
Dwaj bracia: Antonio i Miguel mieli go przejąć po ojcu.
Antonio dostał katedrę filozofii, Miguel oblał egzaminy i oddał się miłosnym i knajpianym hulankom.
Antonia pochłaniała nade wszystko kariera naukowa.
Na uniwersytet do Padwy wyjechał zatem sam, zostawiając młodą żonę i synka w domu
pod opieką podejrzewanej o czary Starej i czujnym okiem wścibskiej sąsiadki.
A czasy są niespokojne. Inkwizytor Alonso Perez de Herera uważnie wsłuchuje się w tajemniczy Głos i zwykłe ludzkie podszepty…
Dwie tajemnice, które skrywa rodzina Pereirów, kryją w sobie wielkie niebezpieczeństwo.
Elif Şafak Lustra miasta
przeł. Anna Akbike Sulimowicz
w księgarniach od 10 lutego
Elif Şafak - światowej sławy turecka pisarka, felietonistka i publicystka. Urodzona się w 1971 roku
w Strasburgu, dzieciństwo spędziła w Hiszpanii i Jordanii. Jest absolwentką stosunków międzynarodowych
oraz women studies na Orta Doğu Teknik Üniversitesi w Ankarze.
Na wydziale nauk politycznych obroniła pracę doktorską. Wykładała na kilku uczelniach w Stanach Zjednoczonych.
Debiutowała w 1994 roku. Jest jedną z najbardziej popularnych pisarek w Turcji, uznawaną za główną reprezentantkę swojego pokolenia.
Światową sławę przyniosła jej napisana w języku angielskim powieść Bękart ze Stambułu.
Jednocześnie książka ta stała się przyczyną osobistych problemów pisarki: oskarżono ją o obrazę narodu tureckiego.
Elif Şafak jest stałą współpracowniczką prasy zachodniej (pisze m.in. dla "The Guardian", "Le Monde", "Berliner Zeitung",
"The New York Times", "Wall Street Journal", "The Washington Post", "Time Magazine"). Obecnie mieszka w Stambule.
Nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazały się dwie powieści Elif Şafak: Pchli pałac oraz Bękart ze Stambułu. Planowane są wydania kolejnych: Sufi, Czarne mleko i Czterdzieści zasad miłości.
poleca:
