Ryzyko

Jakob Arnoldi przedstawia zmiany, które zaszły od czasu publikacji Społeczeństwa ryzyka i analizuje rodzące się na naszych oczach instytucje innej nowoczesności. W swojej analizie korzysta z zaplecza teoretycznego teorii ryzyka Ulricha Becka, kulturowej teorii ryzyka i tradycji badań  o „rządomyślności”. Otrzymujemy tu opis świata, w którym ryzyko konstytuuje nowe instytucje i wpływa na to, jak rozumiemy i zmieniamy siebie i świat.

Neoliberalizm, globalizacja, odejście od idei państwa opiekuńczego, międzynarodowe rynki finansowe, instrumenty pochodne i obligacje katastroficzne, ocieplenie klimatu i skutki uboczne nowych technologii, terroryzm – inna nowoczesność jest zorganizowana wokół i na zasadzie ryzyka. Dawny człowiek sukcesu to dziś człowiek ryzyka, człowiek zorientowany na ryzyko i umiejętnie zarządzający ryzykiem. Nowe instrumenty finansowe sankcjonują hazard. Firmy ubezpieczeniowe działają dzięki umiejętnemu stosowaniu metod statystycznych. Zmienił się profil kultury wytwarzającej nowy typ człowieka sukcesu. Media podchwyciły ten wzorzec i upowszechniły dyskurs ryzyka.  Dla mediów masowych dobrze opowiedziane ryzyko jest gwarancją oglądalności. Ryzyko jest towarem medialnym i pochodną naszej wyobrażeniowości. Medycyna pozwala nam wytworzyć klasę średnią długowiecznych zdrowych. Dzisiejszy proletariat to genetycznie obciążeni, palacze tytoniu, otyli. Władza ryzyka jest dziś wspólną płaszczyzną komunikacji i formą sieciowego uspołecznienia elit, zdrowego bytowania klas średnich i stopniowej eliminacji nieuprzywilejowanych.

Jakob Arnoldi jest zastępcą rektora i kierownikiem badań naukowych na Aarhus Universitet (Dania).