Fantastyczny zbiór tekstów Orhana Pamuka: szkice krytyczne na temat wielkich powieści, opowieści bliskie reportażowi, poetyckie felietony, wywiady i przemówienia. Sama przyjemność.
O czym myślał Dostojewski, dlaczego psy nie lubią Orhana Pamuka, czy minaret spadnie na dom pisarza w Stambule, jak bardzo europejska jest Turcja, jak spędzają czas pisarz z córką. Tego wszystkiego dowiemy się z książki Inne kolory. Są tu różne teksty, przygotowywane z różnych okazji i na różne potrzeby. Przeczytamy ciekawe szkice na temat klasyków powieści europejskiej, rozważania na temat tęsknoty i nienawiści Turcji do Europy, felietony z życia osobistego, przemówienia i wspomnienia. Dowiemy się, jak to jest być pisarzem na co dzień, kim był ojciec Pamuka, a także dlaczego w Stambule jest coraz mniej drewnianych domów.
Mam do wielu autorów zarzuty, że piszą za często, że ich książki są za długie; czytając Inne kolory myślałam o tym, że to cudowne, że Orhan Pamuk jest tak pracowitym pisarzem. A jednocześnie tak uważnym i dbałym. Każdy tekst w tym zbiorze ma swoją wagę, na którą składają się bystre obserwacje, inteligentne wnioski, zmysł poetyckiego skrótu, poczucie humoru. Język Pamuka jest jednocześnie piękny, a z drugiej strony prawie przezroczysty – to myśl jest tutaj na pierwszym miejscu, a nie literackie eksperymenty. Powinnam też podziękować tłumaczom tych tekstów, jeśli nawet stracili coś w tłumaczeniu, to zostało i tak bardzo, bardzo wiele.
Magdalena Rachwald
poleca:
