Książka historyczna, a jednak poruszająca zupełnie niehistoryczny aspekt przeszłości. To książka o pijaństwie, wszechobecnym w czasie wojny, nawet dla tych, którzy na co dzień stronili od alkoholu. Rozkoszna lektura dla każdego, niezależnie od miłości do historii jako takiej.
W końcu nie każdy musi ją lubić, ale niektóre aspekty warto poznać. Nawet te mniej oficjalne, mniej ważne. Ten może nie należy do najważniejszych, ale na pewno leży wśród tych bardziej interesujących. I świeżych, bo przecież kto wcześniej pisał o alkoholu?
A ten towarzyszył żołnierzom na każdym kroku. Nie było na wojnie żołnierza, który nadmiernie nie korzystałby z trunków, czy to z własnej woli i preferencji, czy też w skutek presji innych żołnierzy. Pili wszyscy, niektórzy na umór, niektórzy mniej. Ale pili bez wyjątku. Książka Kamila Janickiego opowiada o tym nieodzownym kompanie wojny, przytaczając kolejne anegdoty, historie i opowiastki, o tym jak alkohol wpłynął na kolejne decyzje, uprzedzenia i stereotypy. I chociażby za samą tematykę warto jest ją docenić, dod
ając jeszcze, że napisana jest w sposób nieszablonowy, lekki, niezmiernie wciągający. Niby to książka historyczna, a jednak napisana w taki sposób, jakbyśmy czytali o czymś zupełnie wcześniej nieznanym, nietypowym. Naprawdę trudno jest się w całości nie zatracić, rozkoszując się tymi strasznymi ale i tymi śmiesznymi momentami. Aż trudno uwierzyć, że przy tym wszechobecnym pijaństwie ktoś był jeszcze w stanie walczyć na wojnie. Rozkoszny tekst dla każdego!
M.D.
poleca:
