Nierówna to książka, bo miejscami zbyt nużąca, miejscami porywająca. Wciąga postać głównej bohaterki, męczy leniwie posuwająca się akcja. Gdyby całość skrócić o co najmniej sto stron byłoby super.
Doula to kobieta, która podczas porodu ma wspomagać kobietę emocjonalnie, dbać o jej psychikę i siłę, tak aby poród był wspaniałym a nie traumatycznym przeżyciem. Carolyn odnalazła się właśnie w tym zawodzie, czując, że jej praca ma sens i daje jej poczucie spełnienia. Kiedy jednak przy porodzie dochodzi do niespodziewanej śmierci, wszystko staje pod znakiem zapytania. Wbrew swojej woli kobieta musi raz jeszcze przeanalizować wszystkie wydarzenia, które sprowadziły ją do obecnego momentu i odkryć przed światem rodzinne tajemnice, których istnienie woli wyprzeć z własnej pamięci.
Każda kolejna strona tej książki odkrywa nam kolejne fakty z życia głównej bohaterki. Poznajemy jej dzieciństwo i traumatyczne wydarzenia, które sprawiły, że dorosłe życie było zablokowane kolejnymi ograniczeniami. Nagromadzenie patologii wydaje mi się być trochę za duże. Aż trudno uwierzyć, że tyle nieszczęść mogłoby spaść na jedną osobę. I chociaż całość jest dosyć wciągającą opowieścią o życiu wyjątkowej kobiety, to pewne aspekty są za długie. Bardzo lubię główną bohaterkę, która – mimo dawno skończonej 30stki – stawia niepewne kroki w dorosłym świecie. To jej podróż do samodzielności i naprawdę własnego życia jest główną osią tej książki. To jej postać jest w tej książce najbardziej wartościowa i to na koniec jej podróży czekałam najbardziej, znacznie bardziej niż na rozwiązanie głównego wątku. Tym bardziej, że ten zapowiadany na okładce wątek to może jedna trzecia książki a wcześniej mamy bardzo, bardzo dużo wspomnień, spostrzeżeń i refleksji, że traumy z dzieciństwa nie pozwalają nam na normalne dorosłe życie. Kilkaset stron to za dużo na coś, co jest naprawdę oczywiste. Mogłoby być porywająco, tak jest średnio. Troszkę szkoda.
Marta Czabała
poleca:
