Analiza polskiej sztuki od połowy lat czterdziestych do czasów współczesnych. Piotr Piotrowski, profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego w latach 1999-2008 był dyrektorem. Dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie (2009-2010) oraz kurator Galerii Sztuki Współczesnej w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1992-1997).
Wykładał m.in. w Bard College, USA (2001), oraz na Uniwersytecie Heb-rajskim w Jerozolimie (2003). Stypendysta m.in.: Center for Advanced Study in the Visual Arts w Waszyngtonie (1989-1990), Columbia University w Nowym Jorku (1994), Humboldt-Universitat, Berlin (1997), The Institute for Advanced Study w Princeton (2000), Collegium Budapest (2005-2006) oraz Clerk Art Institute w Williarnstown (2009). Autor kilkunastu książek, w tym nominowanych do nagrody Nike Znaczeni modernizmu (1999) oraz Awangardy w cieniu Jałty (2005; wyd. brytyjskie 2009), za którą otrzymał m.in. Nagrodę Jana Długosza i Premiera RP. Najnowsze prace: Sztuka według polityki (2007) oraz Agorafrlia (2010; wyd. brytyjskie w przygotowaniu). Laureat Igor Zabel Award for Culture and Theory (Barcelona, 2010).
Znaczenia modernizmu to analiza polskiej sztuki od połowy lat czterdziestych do czasów współczesnych. Autor omawia problem trwania oraz rozwoju modernistycznych pojęć i wartości dostrzeganych w dyskursach krytycznych i praktyce twórczej rozmaitych formacji artystycznych: od malarstwa abstrakcyjnego i figuratywnego, przez kręgi polskiej neoawangardy, po twórczość lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. W interpretacjach powojennej kultury artystycznej wykorzystuje aparat wypracowany na gruncie współczesnej humanistyki. Sztuka widziana jest jako dynamiczna struktura uwikłana w mechanizmy władzy, procesy społeczne i napicia polityczne, słowem, w szerokim kontekście zmian historycznych zachodzących w Polsce w ciągu ostatnich dziesięcioleci.