Dzienniki 1951
Agnieszka Osiecka prowadziła zapiski całe życie. Miała tak wielką potrzebę opisywania rzeczywistości, że gdy nie miała przy sobie „dziennikowego zeszytu”, zapisy pojawiały się w jakimś podręcznym notesie. Widać to w oddawanym do rąk Czytelników II tomie „Dzienników”. Jest rok 1951, w Polsce panuje stalinizm, Agnieszka ma prawie 15 lat i jest w klasie przedmaturalnej. Należy do ZMP, ale żyje pełnią życia nastolatki: koleżeńskie zwierzenia i intrygi, miłości, sport; przeżywa też rozstanie rodziców i snuje wiele nad wiek dojrzałych rozważań o filozofii, religii, o… życiu.
„Dzienniki” to klucz do poznania Agnieszki Osieckiej oraz korzeni jej
twórczości.
Agnieszka Osiecka
(1936–1997) – poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i
telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem
Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła
w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i
pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku
była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie
sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę
poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Pośmiertnie została odznaczona przez
Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
poleca:
