Pierwszy tom zaplanowanej na kilka woluminów edycji dzienników wybitnego prozaika. Obejmuje zapiski z lat 1945-1956, od wyjścia autora z partyzantki, poprzez podjęcie pracy pisarskiej, związki z ludźmi z „Tygodnika Powszechnego” aż do czasu „odwilży”. Niezwykły dokument dotyczący życia prywatnego i rodzinnego autora, lektur, wydarzeń oraz ludzi, którzy go ukształtowali, a zarazem arcyciekawa kronika życia literackiego, społecznego i politycznego lat powojennych.
Dzieło o wyjątkowych walorach artystycznych oraz dokumentalno-poznawczych. Całości dopełniają obszerne wyimki z korespondencji autora, fotografie oraz indeks osób.