Akcja powieści Pan Wichrów i Powiewów rozgrywa się w ciągu kilku dni wiosny i lata pewnego roku na początku pierwszej dekady XXI wieku. Wojtek jest nauczycielem języka polskiego w jednym z warszawskich liceów. Niedawno przekroczył czterdziestkę, wiedzie życie uporządkowane i pozbawione wstrząsów. Czas swój dzieli pomiędzy pracę a proste przyjemności. Poczucie bezpieczeństwa daje bohaterowi małżeństwo zbudowane na przyjaźni i wspólnych nawykach oraz wąskie grono starych znajomych.
Martyna Żandarska-Ochnik jest warszawianką. Ukończyła Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego i podjęła pracę w szpitalnym laboratorium. Miejsce to nadawało się znakomicie do prowadzenia obserwacji ludzkich typów, co stało się jej wielką pasją. Z tego powodu interesowała się w pewnym okresie astrologią traktowaną nie jako sztuka dywinacji, lecz raczej narzędzie służące do badania złożoności ludzkiej natury. Mieszka z trzema mężczyznami w wieku od lat jedenastu do czterdziestu siedmiu, dwoma królikami i parą ryżowców. Lubi jeździć na rowerze po swoim ukochanym mieście i odkrywać jego nieznane uroki. Podczas jednej z takich przejażdżek wpadła na pomysł zapisania historii, która mogłaby wydarzyć się w każdym miejscu i czasie. I tak narodziła się debiutancka powieść „Pan Wichrów i Powiewów”.
poleca:
