Kanały jonowe i choroba dwubiegunowa
Warianty dwóch genów związanych z działaniem komórkowych kanałów jonowych są zaangażowane w rozwój choroby dwubiegunowej - informują naukowcy z Wielkiej Brytanii i USA na łamach pisma "Nature Genetics".
Choroba dwubiegunowa jest dość często występującą chorobą
psychiczną, którą nazywano kiedyś psychozą depresyjno-maniakalną.
Chorzy cierpią na powtarzające się zaburzenia nastroju -
przeplatające się epizody manii (nadmiernego pobudzenia) i depresji.
We wcześniejszych badaniach genomu wskazano na kilka genetycznych
czynników ryzyka, niemniej jednak prace poszczególnych grup
badawczych różniły się wynikami.
Pamela Sklar i Shaun Purcell z Massachusetts General Hospital w
Bostonie oraz Nick Craddock z Cardiff University przeprowadzili we
współpracy powtórną analizę danych z wcześniejszych prac i
dodatkowo przebadali genomy kolejnej grupy chorych.
Najsilniejszymi genetycznymi czynnikami ryzyka okazały się
warianty genów ANK3 i CACNA1C.
Gen ANK3 koduje białko o nazwie
ankyryna G, które reguluje działanie kanałów sodowych
(regulujących stężenie tych jonów wewnątrz komórek). Z kolei gen
CACNA1C koduje podjednostkę (fragment) kanału wapniowego.
Niektórzy badacze już wcześniej sugerowali, że w mózgu myszy
ekspresja obydwu z tych genów ulega zahamowaniu w odpowiedzi na
podawanie litu.
Dotychczas terapia litem jest uważana z jedną z
najskuteczniejszych w leczeniu choroby dwubiegunowej.
Autorzy pracy podkreślają, że według wyników ich pracy, choroba
dwubiegunowa jest przynajmniej częściowo efektem zaburzeń w
działaniu komórkowych kanałów jonowych. (PAP)
ostatnia zmiana: 2008-08-18
poleca:
