Kobietom w Republice Rzymskiej zabraniano picia wina. „Ale dotyczyło to tylko temetum – czystego wina stosowanego w kulcie religijnym" – mówi Danuta Musiał, prof. z Zakładu Historii Starożytnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. „Pozostałe trunki, wina sztucznie preparowane, kobiety mogły pić" – dodaje.
Dotychczas naukowcy uważali, że wino było zarezerwowano jedynie dla mężczyzn, a za naruszenie zakazu czekały kobiety surowe kary, włącznie z karą śmierci. Ale czy ta tradycja odnosiła się do wina w ogóle? „Kluczowe znaczenie dla tej kwestii ma tekst Aulusa Gelliusa, rzymskiego pisarza z II wieku n.e." – zaznacza prof. Musiał. Napisał on, że kobiety musiały powstrzymywać się od picia wina (autor użył określenia temetum), ale zakaz nie dotyczył napojów nazywanych passum, lorea, murrina.
Wszystkie cztery nazwy odnoszą się do wina, choć różnego rodzaju. „Temetum to czyste wino bez żadnych domieszek, uzyskiwane w prostym procesie fermentacji, passum to nazwa wina z rodzynek wytwarzanego w różnych odmianach, lorea było winem pośledniego gatunku, uzyskiwanym z wytłoczyn, murrina zaś to wino aromatyzowane lub słodkie typu passum, lecz lepszego gatunku" – wyjaśnia badaczka.
„Kobietom zabraniano pić temetum ze względu na jego rolę w kulcie religijnym, do którego kobiety nie były dopuszczone" – wyjaśnia zagadkę historyk. W Rzymie bóstwem opiekującym się winem i jego produkcją był Jowisz. „A w świecie rządzonym przez Jowisza dla kobiet nie było miejsca" – dodaje prof. Musiał.
Badaczka, wyjaśniając nieścisłości korzystała ze źródeł dostępnych od lat. „Badacze antyku mają do dyspozycji wciąż te same źródła. Postęp możliwy jest tylko dzięki ich ponownej lekturze i sformułowaniu nowych pytań wynikających z zastosowania nowych metodologii" – tłumaczy.
Najbardziej obiecujące wydają się być te badania, które nie izolują historii kobiet i ujmują ją w kontekście historii społecznej, jako historię relacji między dwiema grupami społecznymi (tzn. kobietami i mężczyznami).
„Efektem tych zmian są nowe tematy pojawiające się od jakiegoś czasu w historiografii Grecji i Rzymu, np. nad seksualnością i stereotypami kulturowymi, zmienia się również podejście do tak klasycznych tematów, jak wojna i konflikty społeczne. Ponowna lektura źródeł pokazuje, że w tych sferach kobiety również były obecne. Ich zupełne wykluczenie z życia publicznego nie znajduje potwierdzenia" – dodaje prof. Musiał.
poleca:
