Niedźwiedzie jaskiniowe wyginęły dużo wcześniej niż przypuszczano

Okazuje się, że w tym czasie doszło do znaczącej zmiany klimatu. Wystąpiło wtedy maksimum zlodowacenia, co negatywnie odbiło się na wegetacji. Niedźwiedzie cierpiały na niedostatek żywności, ponieważ pokarm roślinny był jednym z głównych składników ich diety.

Zdaniem badaczy, za wyginięcie niedźwiedzi nie są zatem odpowiedzialni ludzie.

"Nasze badania dowodzą, że niedźwiedź jaskiniowy był jednym z pierwszych, który wyginął w Europie podczas ostatniego zlodowacenia" - wyjaśnia Martina Pacher z Uniwersytetu Wiedeńskiego. Jak dodaje, inne wielkie ssaki, takie jak mamuty czy nosorożce włochate, wyginęły później. Wymierania te odbywały się w ciągu kolejnych 15 tys. lat.

Z wielu wcześniejszych badań wynikało, że niedźwiedzie jaskiniowe wyginęły 15 tys. lat temu. Zdaniem autorów najnowszej pracy, Martiny Pacher i Anthony'ego J. Stuarta z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, badania te zawierały wiele błędów i często myliły niedźwiedzia jaskiniowego z niedźwiedziem brunatnym.

Na podstawie badań anatomicznych Pacher i Stuart dowiedli, że niedźwiedzie jaskiniowe były głównie wegetarianami. W porównaniu z innymi dużymi ssakami niedźwiedzie te występowały wyłącznie w Europie. Może to tłumaczyć, dlaczego wymarły najwcześniej.

"Miały wyspecjalizowany sposób życia. Chodzi tu przede wszystkim o dietę składającą się z wybranych roślin o wysokiej wartości odżywczej. Ponadto ograniczony obszar występowania. Czynniki te sprawiały, że były to zwierzęta szczególnie podatne na wyginięcie na skutek ochłodzenia klimatu i zmniejszenia się ilości pokarmu" - wyjaśnia Pacher.

Niedźwiedzie jaskiniowe były potężnie zbudowane. Samce osiągały wagę 1000 kg. Dla porównania, niedźwiedzie polarne osiągają wagę do 800 kg. Naukowcy mają do dyspozycji sporą liczbę kości niedźwiedzi jaskiniowych. Prawdopodobnie częściowo są to te osobniki, które umarły podczas snu zimowego.

Niedźwiedzia jaskiniowego jako osobny gatunek opisano już ponad 200 lat temu. W roku 1794 dokonał tego 23-letni niemiecki anatom, Johann Christian Rosenmueller. Od tego czasu trwa dyskusja wśród uczonych na temat czasu i przyczyn wyginięcia tego gatunku.(PAP)