Pasożyt zagraża pandom wielkim

Peter Daszak z nowojorskiego Consortium for Conservation Medicine i jego współpracownicy z Chin przekopali się przez dane dotyczące dziko żyjących pand, które padły w latach 1971-2006. Naukowcy ustalili, że od 1990 r. proporcja zgonów, które powiązano z chorobą pasożytniczą, wzrosła z poniżej 10 do 50 proc.

Objawem tej choroby jest krwotok w narządach wewnętrznych - wątrobie, jelitach i płucach. Sekcje zwłok sugerują, że przyczyną jest pasożytniczy obleniec z gatunku Baylisascaris schroederi. Liczba przypadków objętych badaniami jest niewielka. W latach 2001-2005 tylko 24 spośród dzikich pand, które znaleziono martwe, poddano sekcji zwłok, aby ustalić przyczynę ich śmierci.

Połowa z nich miała objawy krwotoku. Naukowcy ufają statystykom i mówią, że cały ten trend jest klasyczny dla populacji zwierząt, które stają się coraz bardziej zagęszczone, a przez to - są bardziej podatne na choroby. Tymczasem od lat 70. zajmowane przez pandy tereny są wylesiane i obecnie skurczyły się do połowy dawnego zasięgu. Jednocześnie liczba tych zwierząt nieznacznie wzrosła. W efekcie samotne zwykle pandy żyją bliżej siebie.

Są to warunki idealne dla rozpowszechniania się choroby. Nie wiadomo, dlaczego pasożyt pand stał się w ostatnich latach tak aktywny i groźny. Na niedawnej konferencji w Syczuanie (Chiny) nt. rozmnażania pand eksperci mówili, że w 2007 r. dziesięć pand z rezerwatu Wolong zaraziło się rzadką chorobą zakaźną, a dwie z nich padły. Według chińskich informacji, weterynarze nie są w stanie ustalić, co to z choroba.

Daszak i jego zespół nie wiedzą, czy to choroba krwotoczna, którą się interesują. Daszak podejrzewa, że pasożyt pand jest najprawdopodobniej przenoszony przez jakieś inne zwierzę, które z powodu wylesiania żyje coraz bliżej pand. Może to być zwierzę udomowione albo mały mięsożerca, jak np. żyjący w pobliżu ludzkich osiedli lis. (PAP)