Mózgi osób homoseksualnych przypominają mózgi płci przeciwnej
Mózgi homoseksualistów są podobne do mózgów heteroseksualnych osób przeciwnej płci, pod względem budowy oraz czynności struktur regulujących emocje, nastrój czy skłonność do agresji - wykazały szwedzkie badania.
Praca zamieszczona na łamach pisma "Proceedings of the National
Academy of Sciences" dostarcza najsilniejszych, jak dotąd, dowodów
na to, że orientacja seksualna jest cechą uwarunkowaną
biologicznie.
Już wcześniejsze doświadczenia dowiodły istnienia różnic w
strukturze oraz aktywności mózgu u osób hetero- i homoseksualnych
tej samej płci.
Ale większość z nich polegała na badaniu reakcji
mózgu na bodźce seksualne (np. reakcja na atrakcyjne twarze), co
może być wyuczone.
Ivanka Savic razem z kolegą Perem Lindstroemem z Karolinska
Institutet w Sztokholmie zdecydowali się zbadać te cechy mózgu,
które w momencie przyjścia dziecka na świat są już raczej
ustalone. "Celem tych badań było wykazanie różnic, które nie mogły
powstać dzięki uczeniu się i innym procesom umysłowym" - wyjaśnia
Savic.
Najpierw wykorzystano technikę rezonansu magnetycznego do
zbadania ogólnej objętości i kształtu mózgu u 50 osób
heteroseksualnych (25 kobiet i 25 mężczyzn) oraz 40 osób o
orientacji homoseksualnej (20 kobiet i 20 mężczyzn).
Badanie to wykazało, że heteroseksualni mężczyźni mają
asymetryczne mózgi, z nieco większą prawą półkulą i że podobna
asymetria charakteryzuje mózgi lesbijek. Z kolei, mózgi
homoseksualnych mężczyzn były symetryczne, podobnie jak mózgi
heteroseksualnych kobiet.
Następnie naukowcy wykorzystali pozytronową emisyjną tomografię
komputerową (PET), aby zmierzyć przepływ krwi w jądrze
migdałowatym mózgu, które odpowiada za reakcję na stres, uczucie
strachu i agresję.
Badanie to pozwoliło wychwycić różnice w
sposobie połączenia jądra migdałowatego z innymi częściami mózgu,
co może mieć wpływ na odmienność zachowań.
I tak, u gejów i kobiet heteroseksualnych jądro migdałowate
współdziałało głównie z obszarami mózgu, które odpowiadają za
silne stany lękowe, fobie oraz depresję.
Jak ocenia Savic, wyniki te pozostają w zgodzie z wcześniejszymi
badaniami, które wskazują, że kobiety są trzykrotnie bardziej od
mężczyzn narażone na zaburzenia nastroju, w tym na depresję.
Również wśród homoseksualnych mężczyzn depresja występuje
częściej. Ale zdaniem badaczki, trudno rozstrzygnąć, czy wynika to
z biologii, doświadczania homofobii ze strony innych lub po prostu
z poczucia odmienności.
Z kolei, u mężczyzn heteroseksualnych oraz u lesbijek, jądro
migdałowate współpracowało głównie z korą czuciowo-ruchową oraz z
prążkowiem, tj. obszarami, które odpowiadają za aktywną reakcję na
stres, określaną jako "walcz lub uciekaj". Reakcja ta jest
bardziej typowa dla mężczyzn.
Zdaniem autorów pracy, zaobserwowane różnice w budowie mózgu mogą
być w niewielkim stopniu związane z czynnikami genetycznymi, gdyż
jak wynika z wcześniejszych badań, geny mogą odgrywać rolę w
rozwoju skłonności homoseksualnych u mężczyzn, ale wydają się nie
mieć znaczenia w przypadku homoseksualizmu kobiet.
Najprawdopodobniej, istotny wpływ mają tu nieprawidłowe poziomy
hormonów płciowych działające na dziecko już w życiu płodowym,
konkludują badacze. (PAP)
ostatnia zmiana: 2008-06-23