Z Sopotu bardzo blisko jest do Karłowa – zaledwie 5 km. Odległość tę można pokonać karłowskimi autobusami komunikacji miejskiej, które kursują tędy dość często.
Karłowo - niewielkie miasto ulokowane u podnóża Starej Płaniny, na jednym krańcu słynnej Doliny Róż (na drugim leżyKazanłyk). Nazwy Dolina Róż używa się dla wspólnego określenia Kotlin Karłowskiej i Kazanłyckiej, ze względu na uprawianą tutaj na skalę przemysłową „królową kwiatów”. Karłowo to duży węzeł komunikacyjny – wiodą stąd drogi do Sofii, nad morze przez Kazanłyk, w góry Starej Płaniny oraz na Nizinę Tracką do Płowdiwu; to także rodzinne miasto Wasyla Lewskiego (1837 – 73), faktycznego organizatora ruchu powstańczego i bojownika o wyzwolenie Bułgarii spod pięciowiekowego panowania tureckiego. Jak wskazują źródła historyczne, miasto powstało w XIV w. na miejscu średniowiecznego osiedla Suszica. Niegdyś był to duży ośrodek rzemiosła i handlu, w którym działało 450 sklepów, 18 karczem i sporo składów handlowych. W okresie walk o wyzwolenie Bułgarii wielu mieszkańców Karłowa zostaje zabitych, a samo miasto, jak i sporo innych, po wyzwoleniu podupada.
Zainteresowane wzbudza stara dzielnica miasta, z wielu odnowionymi, kolorowymi domami, które w letnim, mocnym słońcu prezentują się naprawdę pięknie, jak m.in. dom Hadżiwyłkowa (brązowy, niedaleko cerkwi św. Mikołaja) czy dom Zoewa. Dom Koprinarowa (bladozielony, ze zdobnym pismem arabskim na froncie) znajduje się w innej części miasta, dwie przecznice od meczetu. Muzeum Wasyla Lewskiego ulokowane jest w rodzinnym domu konspiratora przy ul. Generał Karcow 57. Dom został gruntownie odrestaurowany w 1937 r. Obok dobudowano salę ekspozycyjną, mieszczącą obrazy i rzeźby poświęcone postaci tego wybitnego powstańca, a także oryginalne przedmioty z epoki. Jest tu również niewielka kapliczka Wszystkich Świętych, gdzie złożono prochy Lewskiego. Cerkiew św. Mikołaja (1847), która kryje grób matki Wasyla Lewskiego, wznosi się przy ul. Wyzrażdane (równoległa do ul. Aleksander Stambolijski). Świątynia została niedawno odnowiona – pomalowano ją na zaskakujący... różowy kolor. Wejście ocienia kolumnada, obok zaś stoi dzwonnica (1890). Naprzeciw cerkwi znajduje się muzeum historyczne, urządzone w budynku starej szkoły (1871), na wprost ul. Wyzrożdenskiej, eksponujące znaleziska z okresu rzymskiego (jest ich stosunkowo niewiele), średniowiecza bułgarskiego oraz bułgarskiego odrodzenia narodowego. Na uwagę zasługuje oddział etnograficzny, gdzie zgromadzono ludowe tkaniny, ozdoby, ceramikę oraz dawne narzędzia rzemieślników. Muzeum można zwiedzać w godz. 8.00 – 12.00, 13.00 – 17.00. Cerkiew św. Bogurodzicy (1859) przy ul. Wasił Lewski 32 wyróżnia się odnowioną, błękitną dzwonnicą (1897). Namalowany w północnej części cerkwi fresk przedstawia moment, gdy Wasyl Lewski przyjmuje święcenia diakonatu, obierając zakonne imię Ignacy. Meczet Kurszum Dżamija (1485) stoi na niewielkim placu, u wylotu ul. Aleksander Stambolijski.
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Bułgaria. Pejzaż słońcem pisany". Autor: Robert Sendek, Danuta Matysiak-Najdenowa. Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
