W dużych miastach i przy plażach takich placówek jest bez liku. Rozpiętość usług, jakie się w nich oferuje, jest bardzo duża, to samo dotyczy również cen. Warto rozejrzeć się za specjałami miejscowej i orientalnej kuchni – spróbować takich przysmaków, jak: czieburieki (z mięsem lub z serem; zob. Czii-Borek, Rozdział II, Kuchnia tatarska), chaczapuri (pizza w gruzińskim wydaniu), wariéniki (małe pierożki, zwykle z serem), lawász lub liepioszka (okrągły chleb niekwaszony), szałarma (mięso, zwykle kurczaka, krojone w plastry z obracającego się pionowego rożna), bliny (wielkie, cieniutkie naleśniki), płow (ryż utopiony w tłuszczu z siekaną marchewką i mięsem), poza tym różne robione własnoręcznie słodycze, roznoszone po plażach: pachławá, póncziki, trombiczki, bakławy. Wszystko to kupimy w barach przy plaży bądź w przeróżnych kawiarenkach i restauracyjkach. Warto zasiąść w czajchanié z dobrą herbatą z samowara (otwarte boksy z siedziskami i poduszkami, zamiast zwykłego stołu i krzeseł). Każdy starokrymski zajazd (Karawán-Saráj) zaczynał się od takiego miejsca. Dziś, po dziesiątkach lat nieobecności, czajchaný spotkać można od nadbrzeżnej promenady w Sudaku aż do Aj-Petrińskiej Jajły.
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Krym. Półwysep rozmaitości". Autor: Artur Grossman. Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
