Zgodnie z umową o ruchu bezwizowym przy przekraczaniu granicy polsko-słowackiej obywatele obydwu krajów nie muszą dopełniać żadnych dodatkowych formalności poza okazaniem paszportu i ewentualnym wypełnieniem deklaracji celnej. Planując pobyt dłuższy niż 3 miesiące, trzeba starać się o wizę roczną lub pozwolenie na pobyt stały. Warto zwrócić uwagę na datę ważności swojego paszportu, bo jeśli wygasa ona przed upływem 6 miesięcy, celnicy mogą nam nawet odmówić wjazdu na teren Słowacji.
Teoretycznie trzeba posiadać gotówkę w wysokości równowartości 50 USD na każdy dzień pobytu, ale wobec Polaków te przepisy – na podstawie umów dwustronnych – nie są z reguły stosowane. Możliwe jest jednak, że celnik zwróci się do nas o przedstawienie odpowiedniego zabezpieczenia finansowego (np. gotówki) i jeśli nie będziemy w stanie wypełnić tego żądania, może nam odmówić wjazdu na teren Słowacji.
Wjeżdżających do Słowacji samochodem obowiązuje zielona karta. Polskie prawo jazdy jest honorowane na równi z międzynarodowym. Korzystanie z autostrad i dróg szybkiego ruchu jest płatne – należy wykupić ważną cały rok winietkę za 600 Sk dla pojazdu mechanicznego o całkowitym ciężarze do 3,5 t włącznie; można ją nabyć na przejściach granicznych i nalepić na przednią szybę. Obsługa przejść jest dość sprawna i nie powinniśmy mieć większych trudności z przekroczeniem granicy, tyle że w szczycie sezonu należy się liczyć ze wzmożonym ruchem, a co za tym idzie, kolejkami do odprawy.
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Słowacja. Karpackie serce Europy". Autor: A. Nacher, M. Styczyński, B. Cisowski, P. Klimek. Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
