Komunikacja autobusowa uzupełnia bogatą sieć połączeń kolejowych o miejsca, do których nie można dotrzeć pociągiem. Ponieważ w większości miast dworce autobusowe sąsiadują z kolejowymi, kontynuowanie podróży przebiega dość sprawnie. Transport autobusowy zapewniają Slovenská autobusová doprava (SAD) oraz przewoźnicy prywatni. Tabor w większości stanowią stare, wysłużone karosy, więc komfort podróży nie stoi na wysokim poziomie. Podróżowanie autobusami również niekorzystnie odbija się na naszej kieszeni, gdyż podobnie jak w Polsce komunikacja autobusowa nie ma charakteru sieciowego i na każdy pokonywany odcinek trzeba kupić osobny bilet. Dodatkowo za przewóz bagażu pobierane są opłaty w wysokości połowy ceny danego przejazdu. Obcokrajowcom nie przysługują żadne zniżki, więc wybierając ten środek lokomocji, nie mamy co liczyć na zaoszczędzenie pieniędzy.
Stan infrastruktury obsługującej komunikację autobusową pozostawia wiele do życzenia. Dworce (autobusová stanica) są mało przyjemne i lepiej oczekiwać autobusu na świeżym powietrzu. Natomiast rozkłady jazdy mogą się dla nas okazać istną czarną magią i czasami o interesujące nas połączenia lepiej kogoś zapytać, np. kierowcę.
Udając się do niewielkich miejscowości, należy pamiętać, że połączeń jest niewiele i dostosowane są one do potrzeb miejscowej ludności (dojazd do pracy i powrót), co może szczególnie zaskoczyć w dni wolne od pracy, gdy okaże się, że z danej miejscowości nie odjeżdża żaden autobus. Dlatego warto wcześniej sprawdzić rozkłady, by uniknąć takich niemiłych niespodzianek.
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Słowacja. Karpackie serce Europy". Autor: A. Nacher, M. Styczyński, B. Cisowski, P. Klimek. Wydawnictwo Bezdroża.