Własnym samochodem przez Słowację i Węgry.
Najlepszy wariant dotarcia samochodem na Bukowinę. Wspaniałe górskie widoki, możliwość poznania zabytków Maramureszu (północno-zachodniej Rumunii).
W zależności od miejsca zamieszkania granicę polsko-słowacką najlepiej przejechać w Niedzicy, Piwnicznej lub Koniecznej. Należy mieć przy sobie ważną zieloną kartę. Od granicy kierujemy się w kierunku Preszowa (Prešov), a stamtąd autostradą do Koszyc (Košice). Aby skorzystać z autostrady należy na granicy wykupić specjalną nalepkę. Można tego uniknąć jadąc starą drogą (stara cesta) odchodzącą na prawo, przed wjazdem na autostradę. Warto skorzystać z okazji i zatrzymać się w tym wspaniałym mieście, w którym znajduje się m. in. przepiękna gotycka katedra. Przejście graniczne Milhost – Hidasnémeti leży 21 km na południe od Koszyc. Aby skrócić drogę przez Węgry należy w miejscowości Encs (24 km od granicy) skręcić z głównej drogi prowadzącej do Budapesztu w lewo (w stronę centrum miasta), za miastem przejechać mostem rzekę Hernád, a następnie skręcić w prawo, w kierunku miejscowości Mád. Droga ta doprowadzi nas do trasy nr 37. Tutaj należy skręcić w lewo, aby po 300m jazdy główną drogą odbić w prawo – w kierunku na Tokaj (uwaga: niektóre mapy zaznaczają ten fragment jako skrzyżowanie). Droga przez Tokaj (nr 38) doprowadzi nas do miejscowości Nyiregyháza, gdzie wyjeżdżamy na główną trasę (nr 41) prowadzącą w kierunku granicy z Ukrainą, aby po 35 km skręcić na prawo w kierunku miejscowości Mátészalka. Stamtąd znaki drogowe doprowadzą nas na przejście graniczne z Rumunią (Csengersima – Petea). Na terminalu rumuńskim należy zapłacić opłatę ekologiczną (3 $). Na terenie Rumunii honorowana jest międzynarodowa zielona karta. Polskie prawo jazdy jest honorowane na równi z międzynarodowym.
Z przejścia granicznego dojeżdżamy do miejscowości Satu Mare, gdzie skręcamy w kierunku Baia Mare (droga nr 19). Po 23 km następuje rozjazd – my kierujemy się w stronę Sighetu Marmaţiei. Wjeżdżając na przełęcz Huta (587 m n.p.m.) w górach Oaşu przekraczamy granicę pomiędzy Wielką Niziną Węgierską a Maramureszem. Następnie zjeżdżamy w dolinę Cisy, która stanowi granicę pomiędzy Ukrainą (Ruś Zakarpacka) a Rumunią. Mijając wieś Săpânţa możemy przystanąć na miejscowym cmentarzu, który jest znany w całej Rumunii jako „wesoły cmentarz” (cimitir vesel). Na rzeźbionych i kolorowo malowanych drewnianych nagrobkach cmentarza przedstawieni są zmarli przy pracach jakie wykonywali za życia. Całości dopełniają humorystyczne epitafia zamieszczone na nagrobkach. W dolinie Cisy położona jest również stolica Maramureszu, Sighetu Marmaţiei (Sygiet Marmaroski). Z miasta możemy wyjechać dwiema drogami. Pierwsza, wygodniejsza, prowadzi bezpośrednio do miejscowości Borşa (nr 18) doliną rzeki Wyszów (Vişeu), zaś druga, ciekawsza, kieruje się początkowo na Baia Mare, by w miejscowości Vadu Izei skręcić w dolinę Izy (Valea Izei). Jest to prawdziwy raj dla miłośników tradycyjnego budownictwa drewnianego. Znajdą tu wiele drewnianych zagród wiejskich ze wspaniałymi bramami, a także przepiękne drewniane cerkwie, o charakterystycznych dla tego regionu wysokich, zakończonych iglicą wieżach (Bârsana, Rozavlea, Ieud, Bogdan Vodă). Na szczególną uwagę, w kontekście naszego przewodnika, zasługuje miejscowość Bogdan Vodă. To właśnie w tej wsi, która dawniej nazywała się Cuhea, kniaź Bogdan, jeden z lokalnych władców, miał swoją rezydencję. Kiedy nacisk polityczny na Maramuresz ze strony Królestwa Węgierskiego nasilił się, Bogdan wraz z całą rodziną i majątkiem przeniósł się ok. 1359 r. do Mołdawii, gdzie jako Bogdan I stał się jej pierwszym niezależnym władcą. W miejscowości, która przyjęła jego imię pozostały wykopane przez archeologów ślady jego domu (jak przynajmniej twierdzą rumuńscy naukowcy) oraz pomnik zbudowany w 1718 r., stojący przed cerkwią. Od tego momentu nasza trasa będzie tą samą, którą podróżował kniaź w poszukiwaniu swojego losu. Droga boczna łączy się ponownie z drogą główną (nr 18) w miejscowości Moisei, skąd prowadzi do znanego kurortu północnej Rumunii – Borşy, położonej u stóp Gór Rodniańskich (Munţii Rodnei), znanych w polskiej literaturze również pod nazwą Alp Rodniańskich i ich najwyższego szczytu Pietrosula (2303 m n.p.m.). Droga prowadzi coraz bardziej pod górę, aby osiągnąć przełęcz Przysłop (Prislop – 1418 m n.p.m.) stanowiącą granicę geograficzną pomiędzy Górami Rodniańskimi a Karpatami Marmaroskimi i historyczną między Maramureszem a Bukowiną (zob Epilog).
Z przełęczy zjeżdżamy w dolinę Złotej Bystrzycy (Bistriţa Aurie). Przez Kirlibabę (Cârlibaba) dojeżdżamy do Iacobeni, gdzie nasza trasa łączy się z drogą międzynarodową (nr 17) z Cluj-Napoca do Suczawy (Suceava).
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Bukowina. Kraina łagodności". Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
