Jedną z granic przedziału stanowi branding firmowy (korporacyjny), czyli taki, w którym każdy branding jest oparty wyłącznie na firmie. Taka sytuacja jest typowa dla usług finansowych (np. AXA, Halifax), w których firma stanowi aspekt dominujący w strategiach brandingu, i w których uważa się, że wartości korporacyjne można rozszerzać na cały zakres różnych grup produktów. Po przeciwnej stronie przedziału jest sytuacja, w której marka ma własną nazwę i nie jest zbyt łatwo rozpoznawalna jako związana z konkretną firmą. Przykładem takiej marki jest proszek do prania Ariel Color czy płyn do mycia naczyń Fairy, oba produkowane przez Procter & Gambie, o czym można się dowiedzieć dopiero po dokładnym przeczytaniu informacji umieszczonych na etykiecie. W tym wypadku zdaniem menedżerów synergia pomiędzy wartościami firmy a różnymi wiązkami unikatowych wartości poszczególnych marek jest tak znikoma, że każda z marek powinna raczej występować samodzielnie, niż powodować „rozrzedzanie" wartości firmy. Pomiędzy tymi granicami mieszczą się marki kładące różny nacisk na potwierdzenie ze strony firmy.
Naturę marki można także rozpatrywać jako przedział cech, przedstawiony na rysunku.
Branding firmowy (korporacyjny) i branding linii produktów.
Autor: Leslie de Chernatony.
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
poleca:
