Idąc dalej na południe, także po prawej stronie ulicy miniemy kościół Matki Boskiej Zwycięskiej (kostel Panny Marie Vítezné) na mapce nr 31. Typowa, bezwieżowa sylweta ze standardową dla baroku fasadą nie zachęca do zwiedzenia wnętrza. Lecz wielu turystów nie omija tego miejsca, a to za sprawą znajdującej się tu – w jednej z bocznych kaplic – łaskami słynącej figurki Praskiego Dzieciątka (Pražské Jezulátko).
Kościół postawiony w latach 1611 – 13 jako zbór luteranów w 1624 r. (po klęskach protestantów w wojnie trzydziestoletniej) przejęli karmelici bosi. Ci przemianowali też wezwanie świątyni z Najświętszej Trójcy na MB Zwycięskiej w podzięce za wiktorię odniesioną nad buntownikami przez „arcykatolickich” Habsburgów pod Białą Górą. Zakonnicy sprawowali nad świątynią pieczę aż do kasaty w 1784 r., potem kościół zamieniono w farę.
Wspomnianą figurkę, wykonaną z wosku w stylu renesansowym, o proweniencji hiszpańskiej, oddała tutejszym zakonnikom w 1628 r. Polyxena z Lobkovic. Podobno miała rzec wówczas do ojców: Miejcie ją w poważaniu, a dobrze się wam wieść będzie. I rzeczywiście już wkrótce cesarz Ferdynand II darował klasztorowi część dochodów z czeskiej komory celnej oraz udzielił pozwolenia na dopuszczenie zakonników do stołu cesarskiego (chodziło oczywiście o wydawanie produktów żywnościowych, a nie o rzeczywiste biesiadowanie z cesarzem). Za sprawą figury kościół szczęśliwie ocalał podczas okupacji szwedzkiej Małej Strany i Hradczan w 1648 r., kiedy szwedzki generał Königsmark wydał zakonnikom żelazny list ochronny, a w klasztorze urządził lazaret. Parcela, na której stoi kościół, kryje w sobie morowy cmentarz z XVI w.
Pod posadzką kościoła znajduje się krypta ze zmumifikowanymi ciałami zakonników, a w mur dawnego klasztoru wprawiono tablicę ku czci wszystkich dzieci umęczonych podczas II wojny światowej.
poleca:
