Zbieżność

Gdy jako mówca zapytasz słuchacza pokazanego na rysunku o jego opinię na temat twojej wypowiedzi
i on powie, że nie zgadza się z tobą, zachodzi wtedy zbież­ność pomiędzy jego sygnałami niewerbal­nymi
i wypowiedzianymi zdaniami, to zna­czy, że przystają do siebie lub są ze sobą zbieżne.

Jednak jeśli powie, że bardzo mu się twój a wypowiedź podobała, prawdopo­dobnie kłamie, bowiem jego gesty
i wypo­wiedź nie są ze sobą zbieżne. Badania pokazują, że niewerbalne sygnały mają aż pięciokrotnie większy wpływ niż wypo­wiedź słowna i, że gdy zachodzi między nimi niezgodność, ludzie polegaj ą raczej na niewerbalnym przekazie; przekaz werbal­ny jest lekceważony.

Często widzimy znanego polityka stoją­cego za pulpitem z rękami ciasno splecio­nymi na piersiach (postawa defensywna) i opuszczonym podbródkiem (krytyka lub wrogość), i jednocześnie mówiącego słu­chaczom, jak otwarty jest na pomysły młodych ludzi. Może przekonywać słuchają­cych o swoim cieple, ludzkim podejściu, równocześnie dając szybki, ostry cios pię­ścią w mównicę. Zygmunt Freud zano­tował, że kiedyś przyjął pacjentkę, która zapewniała go o swoim małżeńskim szczę­ściu, równocześnie nieświadomie ściągając i nakładając obrączkę ślubną. Freud zdawał sobie sprawę ze znaczenia tego nieświado­mego gestu i nie był zaskoczony, gdy w pewnym momencie na wierzch zaczęły wychodzić problemy małżeńskie.

Obserwacja zespołów gestów oraz zgodności werbalnych i niewerbalnych kanałów jest kluczem do właściwej inter­pretacji mowy ciała.