Jego matka była Kaszubką, a ojciec Niemcem. Po drugiej wojnie światowej Grass zamieszkał w Berlinie Zachodnim. Z wykształcenia: rzeźbiarz, ukończył studia plastyczne w Dusseldorfie i Berlinie. Oprócz pisarstwa tworzy grafiki, projektuje okładki do własnych książek. W latach 60. Grass brał udział w kampaniach wyborczych na rzecz socjaldemokratów. Po dymisji kanclerza Willy'ego Brandta zdystansował się wobec SPD, ale nadal czynnie uczestniczy w niemieckim życiu politycznym. Przez ponad 20 lat należał do grupy literackiej 47, koła pisarzy zachodnioniemieckich, austriackich i szwajcarskich, których łączył protest przeciwko faszyzmowi i postulat literatury zaangażowanej społecznie. Grass zdobył rozgłos w 1959 roku powieścią „Blaszany bębenek”, która, ocenzurowana, ukazała się w Polsce dopiero w roku 1984. Szczególne miejsce w twórczości Grassa zajmuje Gdańsk i Polska. Jest autorem tzw. "gdańskiej trylogii", do której należą jego słynne powieści: „Blaszany bębenek”, „Kot i mysz”, „Psie lata”. Inne najbardziej znane utwory Grassa to: „Z dziennika ślimaka”, „Szczurzyca” oraz „Wróżby kumaka”, sarkastyczna opowieść o polsko-niemieckim pojednaniu.
W 1995 roku opublikował powieść Rozległe pole. W 1999 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.