Pierwsze wzmianki o Starym Jičínie pochodzą z XII w. Z powodu jego złej lokalizacji na początku XIV w. powstało nad rzeką Jičínką nowe miasto – Novy Jičín. Lokowane przez rodzinę Bludowców, należało potem kolejno do kilku szlacheckich rodów. Koniec XV w. to czas jego największego rozkwitu. W czasie wojen husyckich staje po stronie husytów i dlatego po klęsce pod Białą Górą dla Jičína rozpoczyna się okres stagnacji. Dopiero pod koniec XVIII w. w pełni wykorzystuje dobrodziejstwa, jakie niosło ze sobą wybudowanie drogi łączącej Brno, Ołomuniec i Cieszyn. Nawiązując do długiej tradycji sukiennictwa, powstają w Jičínie pierwsze manufaktury odzieżowe, a w 1799 r. fabryka kapeluszy.
Miejsca, które warto zobaczyć
Rynek miasta (Masarykovo náměstí) jest otoczony renesansowymi i barokowymi kamienicami. Do XVI w. domy były drewniane, dopiero później zaczęto wznosić murowane. Na szczególną uwagę zasługuje kamienica nr 32 – Stara Poczta (Stará pošta) z renesansowymi arkadami wybudowana przez Ondřeja Řepę w 2. poł. XVI w. Ciekawym obiektem jest niebieska, barokowa apteka pod Białym Aniołem (Lékarna u Bílého andla). Na południe od rynku wznosi się zamek (Zámek, ul. 28 října 12), wybudowany na miejscu starego gotyckiego grodu. Pałac do dziś mimo przebudów zachował swój renesansowy wygląd oraz ciekawą attykę z połowy XVI w. Na uwagę zasługuje mieszczące się w nim Muzeum Kapeluszy (Muzeum kloboučnictví, czynne od wtorku do piątku w godz. 8.00 – 12.00 i 13.00 – 16.00, w niedzielę: 9.00 – 15.00) z ekspozycją historycznych i unikalnych nakryć głowy. Nad miastem góruje gotycko-renesansowa wieża kościoła Wniebowzięcia NMP (kostel Nanebevzetí Panny Marie), który w latach 1729 – 36 został przez jezuitów przebudowany w stylu barokowym (można wejść na wieżę kościoła).
Aby dotrzeć do ruin zamku w Starym Jičínie, położonych 6 km od Novego Jičína, wystarczy 10 min jazdy autobusem. Zamek stoi na wzgórzu – Starojickim kopcu. Zbudowano go na początku XIII w. dla Arnolda z Huckeswagenu, który otrzymał te ziemie w podzięce za służbę dla Przemysła Ottokara I. Zamek opuszczony zupełnie jeszcze w XVIII w., dziś wart jest wycieczki, choćby po to, by zobaczyć zachowaną w połowie okrągłą wieżę – jądro twierdzy. Związana jest z nim legenda o Białej Pani. Któregoś dnia młoda dziewka zbierała kwiaty wokół ruin. Pod jednym z murów ujrzała mnóstwo przepięknych polnych kwiatów. Usiadła więc w samym środku i zaczęła je zrywać. W pewnym momencie pokazała się ubrana na biało kobieta. Powiedziała dziewczynie, że zna miejsce, w którym rośnie jeszcze więcej kwiatów, zatem niech idzie za nią. Kiedy odeszły już dosyć daleko, biała pani znikła. W tym samym momencie rozległ się huk i runął stary mur, grzebiąc w gruzach dziewkę.
poleca:
