Opactwo zwane szkockim zostało założone w 1155 r. przez członka rodziny Babenbergów – Heinricha Jasomirgotta. Budowę rozpoczęto w 1177 r., kiedy z Regensburga przybyli zaproszeni do Wiednia irlandzcy benedyktyni. W tamtych czasach Irlandia znana była jako Nowa Szkocja i stąd pochodzi jego „szkocka” nazwa. Kościół został przebudowany w stylu gotyckim w XIV i XV w. Barokowy wygląd zawdzięcza Andrei Alliowi i Silvestrowi Carlonemu, w XIX w. jego fasada została przebudowana po raz kolejny – tym razem w stylu klasycystycznym.
Główny ołtarz kościoła pochodzi z 1883 r. jest ostatnią pracą Heinricha Ferstela. Ołtarz w kaplicy Matki Boskiej posiada najstarszy w Wiedniu obraz wotywny jej poświęcony. W krypcie kaplicy znajduje się grobowiec założyciela kościoła, Heinricha II Jasomirgotta, jego współmałżonki Theodory i córki Agnes, spoczywają tu także obrońca Wiednia przed turecką nawałnicą – hr. Rüdiger von Starhemberg (zginął w 1701 r.) i barokowy artysta Paul Troger.
Kościół jest połączony z opactwem, które od 1418 r. jest własnością benedyktynów. Przechowuje ono wspaniałą kolekcję sztuki średniowiecznej. Niegdyś znajdowała się tu słynna szkoła, do której uczęszczali m.in. Johann Strauss, ostatni cesarz Austrii – Karol I, malarz Moritz von Schwind i austriacki socjaldemokrata – Viktor Adler.
Wycieczkę możemy zakończyć powrotem do metra przy Herrengasse albo możemy podejść kilka minut w kierunku Schottentor, czy też uniwersytetu, w którego okolicach znajduje się dużo tanich restauracji. Na szybką przekąskę lub pełny posiłek można się wybrać się np. do Lokata Sarikoç (Währingerstr. 18, czynna 11.00 – 24.00).
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Wiedeń. Miasto artystów i geniuszy". Autor: Elżbieta i Andrzej Lisowscy. Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
