Austria

Uczniowie mający specjalne potrzeby edukacyjne mogą kształcić się w szkołach specjalnych lub w formach integracyjnych w ogólnodostępnych szkołach podstawowych i średnich I stopnia. Rodzice mają prawo wybrać formę kształcenia dla swego dziecka. W zależności od potrzeb dziecka realizuje się specjalne programy nauczania i/lub odpowiednio dostosowane programy nauczania dla szkół ogólnodostępnych. W roku szkolnym 2008/09 ponad 50% uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi uczęszczało do klas integracyjnych.

Okres kształcenia obowiązkowego

Szkoły specjalne: W szkołach specjalnych, z wyjątkiem szkół dla dzieci z głęboką niepełnosprawnością, wyodrębnia się poziomy I (klasy 1 i 2) i II (klasy 3 i 4) oraz średni (klasy 5-8). Jeśli istnieje taka potrzeba, szkoła specjalna może prowadzić również klasę 9 stanowiącą rok przygotowawczy do kształcenia zawodowego lub klasę przedzawodową. Szkoły specjalistyczne: Wyspecjalizowane oddziały dla dzieci z niepełnosprawnością fizyczną, upośledzeniami mowy, niedosłyszących i niesłyszących, niedowidzących i niewidomych, głęboko niepełnosprawnych oraz  nieprzystosowanych. Uczniowie mogą uczęszczać do szkoły specjalnej przez cały okres kształcenia obowiązkowego.

Wiek: 6-15 lat

Do szkoły specjalnej przyjmuje się na podstawie oficjalnego zaświadczenia potwierdzającego specjalne potrzeby edukacyjne ucznia. Wielkość klas/podział uczniów na klasy W szkołach specjalnych maksymalna liczba uczniów w klasie wynosi: w szkołach dla uczniów niewidomych, niesłyszących i głęboko niepełnosprawnych - 8, w szkołach dla uczniów niedowidzących i niedosłyszących oraz w szkołach ortoterapeutycznych (szkołach sanatoryjnych) - 10, w ogólnokształcących szkołach specjalnych - 13 w innych szkołach - 15. Programy i treści nauczania Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi kształcą się według programów nauczania szkoły podstawowej lub średniej ogólnokształcącej, lub ogólnokształcącej szkoły średniej I stopnia o profilu akademickim, jeżeli są w stanie osiągnąć zakładane cele kształcenia bez nadmiernego obciążenia. We wszystkich innych przypadkach realizuje się program nauczania szkoły specjalnej, dostosowany do ich niepełnosprawności. Istnieją specjalne programy nauczania dla ogólnokształcących szkół specjalnych (dla uczniów mających trudności w nauce lub osiągających wyniki poniżej swoich możliwości), szkół dla dzieci niewidomych, szkół dla dzieci niesłyszących oraz szkół dla dzieci z głęboką niepełnosprawnością. Ocena, promocja i kwalifikacje W szkołach ogólnokształcących uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi mogą zostać przeniesieni do klasy programowo wyższej, jeżeli zapewnia im to lepsze możliwości całościowego rozwoju; o przeniesieniu decyduje rada klasowa. W związku z brakiem odpowiednich przepisów ustawowych, kształcenie w formach integracyjnych w ostatnim (dziewiątym) roku obowiązkowej nauki prowadzi się obecnie wyłącznie w ramach projektów pilotażowych. Specjalne programy dotyczące okresu przejściowego pomiędzy szkołą i rynkiem pracy są finansowane przez Ministerstwo Ubezpieczeń Społecznych i Ochrony Konsumentów i realizowane we współpracy ze szkołami. Możliwości kształcenia zawodowego dla niepełnosprawnej i defaworyzowanej młodzieży Latem 2003 r. znowelizowano Ustawę o kształceniu zawodowym, wprowadzając model „integracyjnego kształcenia zawodowego”. Ta zmiana stworzyła lepsze możliwości zatrudnienia młodzieży niepełnosprawnej i znajdującej się w trudnym położeniu. Od tego czasu stale wzrasta liczba młodych ludzi objętych integracyjnym kształceniem zawodowym.