Belgia

Wspólnota Flamandzka

Oprócz kształcenia w szkołach ogólnodostępnych, Flandria prowadzi także kształcenie specjalne, które jest podzielone ze względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności uczniów i obejmuje: 6 typów kształcenia specjalnego na poziomie kleuteronderwijs (kształcenie przedszkolne), zapewniające opiekę 0,81% wszystkich dzieci w danym przedziale wiekowym, 8 typów kształcenia specjalnego na poziomie szkoły podstawowej obejmujące 6,73% wszystkich uczniów tego poziomu i 4 formy kształcenia na poziomie szkoły średniej, obejmujące 4,08% wszystkich uczniów na tym poziomie.

• GON, geintegreerd onderwijs (kształcenie zintegrowane), zaprojektowane tak, by zapewnić wszystkim niepełnosprawnym uczniom uczęszczającym do szkół ogólnodostępnych (wszystkie poziomy z wyjątkiem szkolnictwa wyższego) wsparcie nauczyciela kształcenia specjalnego. Dzięki temu w roku szkolnym 2008/09 w ogólnodostępnym basisonderwijs (szkoła podstawowa) kształciło się 7 134 uczniów ze specjalnymi potrzebami, a w ramach ogólnodostępnego kształcenia na poziomie szkoły średniej - 2 675 uczniów.

• ION, inclusief onderwijs (kształcenie integracyjne), z którego korzysta ok. 100 dzieci ze średnią lub ciężką niepełnosprawnością intelektualną (typ 2) uczęszczających do ogólnodostępnych szkół podstawowych. Program zapewnia im indywidualną ścieżkę rozwoju;

• W ramach GOK (gelijkeonderwijskansenbeleid; polityka równych szans w zakresie kształcenia) szkoły podstawowe i średnie, które na pierwszym etapie kształcenia w szkole średniej prowadzą naukę dla co najmniej 10%, a na drugim i trzecim etapie kształcenia w szkole średniej dla co najmniej 25% uczniów spełniających od jednego do pięciu kryteriów programu, otrzymują refundację dodatkowych godzin nauczania lub godzin pracy z nauczycielem. Szkoły podstawowe mogą wyznaczyć koordynatora ds. specjalnych potrzeb edukacyjnych. Liczba refundowanych godzin pracy koordynatora zależy od liczby pozostających pod jego opieką uczniów.

Kształcenie w szkołach podstawowych jest też zgodne z polityką zintegrowanego kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, co znajduje odzwierciedlenie w zarządzaniu na poziomie zespołów szkół.

Flandria poczyniła też kroki w celu wsparcia uczniów imigrantów:

• W ramach OKAN (onthaalonderwijs voor anderstalige nieuwkomers; kształcenie dla nowoprzybyłych uczniów posługujących się innym językiem ojczystym) 1 450 nowoprzybyłych uczniów nie posługujących się językiem holenderskim i dzieci przebywających w otwartych ośrodkach dla uchodźców uczęszczających do ogólnodostępnych szkół podstawowych, a także 1 839 uczniów szkoły średniej może skorzystać z dodatkowych godzin lekcyjnych.


• W peryferyjnych dzielnicach Brukseli, oraz w gminach sąsiednich posługujących się różnymi językami podjęto dodatkowe kroki w celu wsparcia holenderskojęzycznych szkół podstawowych i wsparcie integracji dzieci niemówiących po holendersku w ramach tych szkół.

Flankerend onderwijsbeleid op lokaal niveau (polityka kształcenia uzupełniającego na szczeblu lokalnym) zapewnia wsparcie strukturalne projektom edukacyjnym w 13 miastach posiadających urzędy regionalne i w 14 mniejszych miastach w celu przeciwdziałania wszelkim opóźnieniom w nauce.

Wspólnota Niemieckojęzyczna

Kształcenie specjalne prowadzi się dla dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 21 lat, którym niepełnosprawność uniemożliwia naukę w szkolnictwie ogólnodostępnym. Zostało ono podzielone na osiem rodzajów dostosowanych do określonych upośledzeń. Kształcenie specjalne zostało w pewnym stopniu zintegrowane z kształceniem w placówkach ogólnodostępnych, ale generalnie odbywa się w szkołach specjalnych. W roku 2005/06 do tego rodzaju placówek uczęszczało ok. 2,6% uczniów w wieku objętym kształceniem na poziomie podstawowym i średnim.

Wspólnota Francuska

Kształceniem specjalnym są objęte dzieci i młodzież w wieku od 2,5 roku do 21 lat z upośledzeniami, które uniemożliwiają im udział w normalnych zajęciach dydaktycznych. W ramach kształcenia specjalnego wyodrębnia się osiem kategorii odpowiadających określonym upośledzeniom. Przepisy dotyczące tej formy kształcenia zostały ujednolicone w Zarządzeniu z 3 marca 2004 r. w sprawie organizacji kształcenia specjalnego. Zarządzenie dostosowuje kształcenie specjalne do zmian wprowadzonych w wyniku reform w szkolnictwie ogólnodostępnym (umiejętności podstawowe, intensywna nauka języków obcych) oraz określa warunki przejścia do szkół ogólnodostępnych i uczęszczania na zajęcia w ramach kształcenia integracyjnego w szkołach ogólnodostępnych.

W roku 2002/03 ok. 4,2% uczniów uczęszczało do podstawowych i średnich szkół specjalnych.