Pochwała smukłej talii ma długą historię
Smukła talia była oznaką atrakcyjności kobiety w dostępnej badaniom historii literatury - wynika z wieloletnich badań nad literackim obrazem piękna. Doktor Devendra Singh z University of Texas przez lata analizował 345 000 nowo- i starożytnych tekstów pod kątem opisów fikcyjnych piękności - od współczesnych aż po wczesną literaturę Indii i Chin z pierwszego wieku po narodzeniu Chrystusa.
Okazało się, że "wysmukłość talii" była najczęstszym pochwalnym określeniem, używanym przez autorów wobec bohaterek uważanych za szczególnie piękne (częściej wspominali tylko o piersiach).
Wcześniej doktor Singh prowadził także pomiary setek posągów przedstawiających piękne kobiety.
Tekst, opublikowany w piśmie wydawanym przez prestiżowe brytyjskie Royal Society, jest kolejnym dowodem na znaczenie dla kobiecej atrakcyjności proporcji między biodrami, a talią.
Wprawdzie powszechnie wiadomo, że obwód talii należy do ważnych w zachodniej kulturze cech kobiecej urody, ale nie było pewne, czy to rzeczywiście ponadczasowy i ogólnoludzki pogląd. Niektórzy eksperci sugerowali, że w pewnych momentach historycznych mężczyźni woleli partnerki grubsze w talii (choćby w czasach Rubensa).
Zdaniem Singha, szczupła talia, jako oznaka zdrowia i płodności, jest obiektywną cechą atrakcyjności, a nie wartością subiektywną, zależną od czynników kulturowych oraz osoby oceniającego, jak sugerują niektórzy naukowcy. Charakterystyczna budowa ciała kobiet kształtuje się w okresie dojrzewania pod wpływem hormonu płciowego- estrogenu. (PAP)
poleca:
