Nowy materiał wybuchowy pozwala na równie szybkie napełnienie poduszek powietrznych, zwiększających bezpieczeństwo osób w razie wypadku samochodowego, przy jednocześnie niższej emisji szkodliwych dla środowiska gazów współodpowiedzialnych za globalne ocieplenie - donosi "Dalton Transactions".
"Nowo produkowane samochody są wyposażone standardowo w liczne poduszki powietrzne, tzw. airbagi, których zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobom przebywających wewnątrz auta, które uległo wypadkowi.
Obecnie wprowadzane są nowe przepisy wymuszające na producentach pojazdów jeszcze większy stopień zabezpieczenia pasażerów, w tym dzieci oraz osób o niestandardowym rozmiarze, przez co konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań dotyczących produkcji oraz stosowania poduszek powietrznych" - wyjaśnia profesor Sylviane Sabo-Etienne z Laboratoire de Chimie de Coordination du CNRS. Jak zauważa prof. Sabo-Etienne, ze względu na coraz większe rozpowszechnienie poduszek powietrznych konieczne jest zwrócenie uwagi na nowe rozwiązania, by urządzenia instalowane w pojazdach nie przyczyniały się w jeszcze większym stopniu do zanieczyszczenia środowiska.
Naukowcy z francuskiego Laboratoire de Chimie de Coordination du CNRS oraz SNPE Matériaux Energétiques opracowali nowy materiał, który mając te same parametry wybuchowe, emituje do środowiska naturalnego jedynie obojętne gazy, takie jak azot, tlen i parę wodną oraz tlenki metali. Materiał składa się z kompleksu kobaltu [Co(NH3)6]x[M(NO3)4]3 o dużej zawartości tlenu, nie zawierającego jednak grup organicznych, które w czasie spalania wytwarzają tlenki węgla CO i CO2. Synteza opiera się na reakcji soli amoniowej kobaltu ([Co(NH3)6]3Cl3) oraz azotanów innych metali, takich jak żelazo, mangan, miedź czy cynk (odpowiednio Fe, Mn, Cu, Zn) lub ich tlenków.
Po inicjacji reakcji wybuchu powstają gazy o ogromnej sile rozprężania, które można według naukowców wykorzystać jako medium napełniające nowoczesne, proekologiczne poduszki powietrzne. Jednocześnie, ten sam materiał w połączeniu z membranami, można wykorzystać w nowoczesnych układach mikroprzepływowych o charakterze laboratorium na chipie, jako automatyczne mikrostrzykawki, które w sposób kontrolowany mogą wprowadzać do mikrokanalików różnego rodzaju substancje chemiczne. (PAP)