W języku gestów reguły gramatyczne są uniwersalne

Kiedy Anglicy, Chińczycy czy Turcy rozmawiają za pomocą gestykulacji, budują swoje wypowiedzi w podobny sposób, mimo że ich języki ojczyste różnią się zdecydowanie pod względem gramatycznym - piszą naukowcy ze Stanów Zjednoczonych w najnowszym numerze tygodnika "Proceedings of the National Academy of Sciences".

"Ludzie relacjonują wydarzenia używając słów w takiej kolejności, w jakiej w ich języku jest to poprawne. Okazuje się, jednak, że kiedy muszą mówić wyłącznie za pomocą rąk, nie zwracają na tę kolejność uwagi. Wszyscy stosują jedną, uniwersalną regułę dotyczącą kolejności słów" - wyjaśnia prowadząca badania, psycholog Susan Goldin-Meadow.

Naukowcy badali 40 osób. Każde 10 osób z tych 40 posługiwało się, jako językiem ojczystym, jednym z czterech języków: angielskim, hiszpańskim, tureckim lub dialektem mandaryńskim języka chińskiego. Badanym pokazywano proste scenki filmowe, a następnie proszono o opowiedzenie akcji - najpierw za pomocą słów, następnie zaś wyłącznie za pomocą gestów. Niektóre z tych scenek przedstawiały rzeczywistych ludzi, inne zaś były wyłącznie animacjami opowiadającymi proste zdarzenia, takie jak np. kobieta naciska klamkę, dziewczyna macha ręką, kaczka idzie w stronę taczki, dziewczyna daje kwiatek mężczyźnie.

Opowiadając scenki za pomocą słów, badani stosowali się do reguł ich własnych języków. W języku angielskim, hiszpańskim i chińskim najpierw stawiano podmiot (kobieta), następnie orzeczenie (naciska) i na koniec dopełnienie (klamka). W języku tureckim kolejność była inna: podmiot, dopełnienie i dopiero na końcu orzeczenie (Kobieta klamkę naciska). Kiedy jednak poproszono badanych o opowiedzenie tych samych scenek wyłącznie za pomocą gestów, wszyscy, bez względu na język ojczysty, stosowali taką samą kolejność: podmiot, dopełnienie, orzeczenie (Kobieta klamkę naciska).

W nauce trwa spór o to, w jaki sposób język wpływa na nasze myślenie w czasie, kiedy nie mówimy. Jak podkreślają naukowcy, są to pierwsze badania, które dowodzą - w odniesieniu do kolejności słów - że myślenie może być niezależne od mówienia.(PAP)

ostatnia zmiana: 2008-07-04
Komentarze
Polityka Prywatności